Handen af
Het Nederlandse zorgstelsel voor de curatieve zorg is in internationaal perspectief relatief doelmatig, maar het kan nog doelmatiger, stelt het Centraal Planbureau. En het komt hiervoor met enkele voorstellen die niet alleen welkom en werkbaar zijn, maar die ook nog eens binnen het huidige stelsel kunnen worden uitgevoerd. Drie van de vijf voorstellen die het CPB doet, kunnen in feite worden gelezen als impliciete verwijten aan de overheid. Een opvallend gegeven in het licht van het feit dat de overheid in 2006 een stelsel van gereguleerde marktwerking invoerde en dus meer verantwoordelijkheid bij ‘het veld’ wilde leggen.
De overheid moet een regierol nemen in het standaardiseren van informatie over de kwaliteit van zorg, zegt het CPB bijvoorbeeld. Die rol hád de overheid ook al lang kunnen spelen, als ze het Kwaliteitsinstituut veel eerder in stelling had gebracht. Met andere woorden: als ze kwaliteit als het uitgangspunt voor de stelselherziening had genomen in plaats van als het sluitstuk.
Het CPB stelt verder dat zorgpolissen minder complex moeten worden. Vorig jaar kondigde minister Edith Schippers van VWS in het licht van de artikel 13 discussie de budgetpolis aan. Nu pleit ze weer voor een polis die de verzekerde een korting (tot maximaal 100 procent) op het verplicht eigen risico biedt. Vooraf nadenken over de vraag, als we een stelsel van gereguleerde marktwerking wensen welke polissen passen daar dan het best bij, was handiger geweest.
Als derde punt stelt het CPB dat de marktmacht van de ziekenhuizen moet worden ingeperkt. En inderdaad, het aantal ziekenhuisfusies is de afgelopen jaren – met goedkeuring door de overheidsorganen die hierover gaan – wel erg hoog geweest.
Eigenlijk zegt het CPB dus gewoon: overheid, laat het veld nou eens zijn werk doen.
1 reactie
De CPB experts vliegen behoorlijk uit de bocht.
‘De kwaliteit van de Nederlandse gezondheidszorg wordt in internationale vergelijkingen als hoog beoordeeld (zie bijvoorbeeld Davis et al. 2010, 2014, Journard et al. 2010 en Health
Consumer Powerhouse 2015). ‘
Hiermee diskwalificeert het CPB zichzelf.
Geen enkele zichzelf respecterende organisatie refereert aan het HCP met de EHCI publicaties; het HCP zelf stelt immers zelf dat zij niets mogen zeggen over de kwaliteit van zorgstelsels omdat zij daar geen enkel onderzoek naar hebben verricht.
OECD en RIVM experts hebben het HCP en EHCI dan ook van tafel geveegd en gaan er in al hun rapportages niet verder op in.
En lees ook even de DICA rapportages uit 2013 erop na. Wachtlijsten? De NL ziekenhuizen halen de zelf opgelegde normen niet eens. Er is meer sterfte dan nodig wegens de overschrijding. Zegt DICA zelf.
Dus waar blijf je met je kwaliteit en wachtlijsten?
Een goed bestuur begint met gebruiken van betrouwbare informatie en data. Reproduceerbaar en niet falsificeerbaar.
Dat kan in ieder geval van dit CPB rapport niet worden gezegd.
ANH Jansen
23 juni 2015 / 18:34