Hard aanpakken

Het is een bekende politieke reflex als ergens in de zorg iets fout gaat: meer regels instellen. Ook nu zien we het weer gebeuren. De stelling van PvdA, VVD en CDA dat bestuurders harder aangepakt moeten kunnen worden als ze falen en verantwoordelijkheid moeten dragen voor de kwaliteit en veiligheid van zorg, gaat gepaard met een rechtstreekse verwijzing naar de problemen die zich in het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse hebben afgespeeld.

Je kunt hier op twee manieren naar kijken. De eerste is: daar heb je de politiek weer, die van een incident een hype maakt en herhaling daarvan wil voorkomen door alles met regels dicht te timmeren. De tweede is: wat goed dat de politiek eindelijk eens oppikt dat nu definitief iets moet gebeuren om herhaling van de problemen zoals in Ruwaard van Putten te voorkomen.

Ik zit een beetje midden tussen die twee in, merk ik. Ja, de bestuurder draagt eindverantwoordelijkheid voor de kwaliteit die in de instelling wordt geleverd. Maar of je die kwaliteit garandeert door te voorkomen dat een bestuurder nog ooit ergens in de zorg aan de slag komt als zich in een ziekenhuis onder zijn bestuurlijke verantwoordelijkheid een calamiteit heeft voorgedaan, betwijfel ik. Net zoals ik mij afvraag hoeveel praktische invulling de Inspectie voor de Gezondheidszorg kan geven aan het ‘instrument’ dat zij in handen krijgt om falende bestuurders in de zorg aan te pakken.

Als uit de cijfers van het jaarverslag blijkt dat de kwaliteit niet op orde is, moet de Inspectie kunnen ingrijpen, lezen we in de berichtgeving. In theorie een mooi idee, denk ik dan, maar voor de uitvoering ervan lijkt enige personeelsuitbreiding van de Inspectie toch wel aan de orde.

Delen