-
Volg ons ook via facebook
-
Laatste blogs
- Frank van Wijck: Smalle basis
- Mariska Koster: Time out
- Sofie Fransen: Kapster
- Frank van Wijck: Twee kwaden
- Ignace Schretlen: Een niet herkende BN’er
- Dienie Koolen-Goossens: Passend onderwijs (2)
Tip de redactie
Heeft u een onderwerp dat wij in Arts en Auto kunnen opnemen? Of wilt u bijvoorbeeld bij ons bloggen? Neem dan contact met ons op!
Het einde van de fax
Frank van Wijck is medisch journalist en houdt als freelancer op maandag, woensdag en vrijdag een weblog bij op de website van Arts en Auto. Lees alle artikelen van Frank van Wijck
Het is een berichtje van zes regels en meer zou het eigenlijk ook niet waard mogen zijn: het Jeroen Bosch Ziekenhuis in ’s-Hertogenbosch maakt bekend te stoppen met het gebruik van de fax.
Toch is het een berichtje waar een wereld achter schuilgaat natuurlijk, want het faxapparaat is in het zakelijk verkeer in andere sectoren dan de zorg (en het juridisch domein) al heel veel jaren geleden bij het oud vuil gegaan. Een De Speld-achtige blog van Smartlockr maakte eind vorig jaar op lachwekkende wijze duidelijk waarom, door tongue in cheek de ‘zegeningen’ van de fax voor gebruik in de zorg te schetsen.
De enkele social-mediareacties op het bericht van het Jeroen Bosch Ziekenhuis zijn dan ook vooral ironisch: ‘1986 had gebeld, ze wilden hem terug’ en ‘Ik nomineer ze voor de innovatieprijs 2022’. De zorg is niet bepaald een early adaptor voor het omarmen van technologische vernieuwingen, dat is duidelijk.
Toenmalig minister Bruno Bruins van VWS zei in februari 2020: “Ik vind het onbestaanbaar dat we, in een tijd dat we met elkaar kunnen facetimen over de hele wereld, in de zorg nog faxen versturen. Digitaal moet het nieuwe normaal worden. En zo snel mogelijk.” Soms is echter een duwtje in de rug nodig om aan dergelijke ronkende woorden ook echt gevolg te geven, zoals een stekker die ergens uitgetrokken wordt. En dan blijkt ook de zorg ineens tot verandering te kunnen komen.
Delen:
Gerelateerde artikelen: