-
Volg ons ook via facebook
-
Laatste blogs
- Frank van Wijck: Droste-effect
- Ignace Schretlen: Van gitzwart tot geel
- Frank van Wijck: Coronapolitiek
- Frank van Wijck: Domino day
- Eefje van Helvoort: Coming-out… again
- Frank van Wijck: Schandpaal
Tip de redactie
Heeft u een onderwerp dat wij in Arts en Auto kunnen opnemen? Of wilt u bijvoorbeeld bij ons bloggen? Neem dan contact met ons op!
Hete aardappel
Frank van Wijck is medisch journalist en houdt als freelancer op maandag, woensdag en vrijdag een weblog bij op de website van Arts en Auto. Lees alle artikelen van Frank van Wijck
Klare taal: ‘De huidige organisatie van de zorg is zowel qua beroep op de arbeidsmarkt als overheidsfinanciën niet houdbaar’. Het rapport Naar een toekomstbestendig zorgstelsel windt er geen doekjes om. De belangrijkste feiten kennen we al langer: bij ongewijzigd beleid moet in 2040 een op de vier mensen in de zorg werken om in de toenemende zorgvraag te kunnen voorzien, en in datzelfde jaar is sprake van bijna een verdubbeling van het huidige uitgavenniveau tot 174 miljard euro, zo’n 16,4 procent van het bbp.
Die mensen zijn er niet en die hoeveelheid geld willen we niet uitgeven. Om het tij te keren beschrijft het rapport twee varianten: versterking van de gereguleerde concurrentie of versterking van de gereguleerde samenwerking. Beide varianten laten een essentieel probleem bestaan, lezen we verderop: “Ook bij de twee bovengenoemde beleidsvarianten nemen de zorguitgaven meer toe dan de economische groei.” Daarom beschrijft het rapport ook een derde variant: meer eigen verantwoordelijkheid. Van ons wel te verstaan. Van de beschreven opties hiervoor zal niemand blij worden, maar ze leiden in combinatie met de twee genoemde varianten wel tot een verlaging van de zorguitgaven met bijna 14 procent. En daar worden we dan weer wel blij van. Als verzekerden wel te verstaan. Als patiënten, dat is een ander verhaal.
Minister Wopke Hoekstra van Financiën stuurde het rapport woensdag naar de Tweede Kamer en zei er fijntjes bij dat de ambtenaren niet gaan over de wenselijkheid van de voorstellen. Hij legde het dus als een hete aardappel op tafel en liep snel weg. Verstandig van hem, hij wil partijleider worden tenslotte. “Het is aan politieke partijen om te bezien of en welke opties worden overgenomen voor de volgende verkiezingen”, zei hij alleen nog.
Dat worden dan leuke verkiezingen volgend jaar.
Delen:
Gerelateerde artikelen: