Hoe dan?!

Ik weet niet hoe het u verging, maar ik kreeg spontaan een ‘wegtrekkertje’ toen onlangs het concept Integraal Zorgakkoord (IZA) uitlekte en duidelijk werd dat thuis- en huisartsenzorg zich mogen voorbereiden op nieuwe bezuinigingen. Kennelijk deels ingegeven door het niet uitgeven van de budgetten in de afgelopen jaren (hoe zou dat toch komen?).

Onbegrijpelijk nieuws. Hoezo gaan we zagen aan de twee – toch al wankele – pijlers onder onze basiszorg? En: hoe verhouden deze voorgenomen kortingen zich tot dat andere Haagse voornemen: nóg meer mensen nóg langer thuis behandelen, verplegen en laten wonen? Hoe dan?! ‘Gezellig’ met een robot als zorgprofessional in huis of zo?

Sinds 1985 loop ik mee in de gezondheidszorg. Ik begrijp de uitdagingen van de verschillende overheden die te maken hadden (en hebben) met het betaalbaar en op peil houden van onze gezondheidszorg tegen een achtergrond van steeds meer aanbodgestuurde vraag én vergrijzing.

‘Geen medicatie, geen pomp, geen thuiszorg en dus niet kunnen sederen’

Heus, ik snap het. Ik begrijp alleen niet dat vastgehouden wordt aan keuzes die ooit, met de goede intenties, gemaakt zijn maar die al een hele tijd slecht uitpakken. Zeg gewoon: die ‘zorgmarkt’, met zijn doorgeslagen efficiency en te ver doorgevoerde en dure controleslagen, bracht hier en daar wat goeds, maar blijkt onderaan de streep vooral de kwaliteit van zorg uit te hollen en dus moeten we naar een ander model. Geef toe dat het opdoeken van de verzorgingshuizen geen goed plan was toen bleek dat het onmogelijk was de thuiszorg op een bijpassend niveau te brengen en te houden. 

Recent gaven twee Nederlandse huisartsen aan dat zij niet bij machte waren geweest fatsoenlijk palliatief te sederen: geen medicatie, geen pomp en geen thuiszorg. In dezelfde week lekte ook het concept-IZA uit. Om vele redenen zou ik niet in de schoenen van onze beleidsmakers willen staan, maar van deze combinatie lopen mij de rillingen over de rug. We móeten onze overheid helpen inzien dat het niet alleen anders moet, maar ook anders kán. En daarna moeten we helpen uitvoeren. Want dat moet ook.

Marjan Enzlin, hoofdredacteur

m.enzlin@artsenauto.nl

Delen