Hoop

En dan is het ineens november. Ik heb ambivalente gevoelens bij het jaar dat bijna voorbij is. Het liefst zou ik delen ervan schrappen uit mijn herinnering, want het was tot nu toe in te veel opzichten niet goed. Het woord ‘ambivalent’ geeft aan dat er – gelukkig – ook sprake was van heel goede momenten. Want hoe ernstiger de ziekte, hoe mooier de verbondenheid en hoe beroerder het (wereld)nieuws, hoe meer gezamenlijkheid in het zoeken naar oplossingen. Behalve het verlangen herinneringen te schrappen, heeft het jaar me dus ook ervaringen gebracht die ik juist extra zal koesteren.

Een van die ervaringen deed ik op toen ik in september als journalist aanwezig was bij een seminar waarvoor Barack Obama dé grote publiekstrekker was. Een seminar waar ook andere sprekers hun opwachting maakten en ik moet bekennen dat ze (bijna zonder uitzondering) een onuitwisbare indruk bij mij achterlieten. Twee ervan (de tot beste docent van de planeet verkozen Canadese Maggie MacDonnell en de ooit uit Sierra Leone gevluchte ballerina Michaela DePrince) zorgden zelfs voor natte ogen bij deze kritische hoofdredacteur, die in het algemeen weinig verwachtingen heeft van seminars over leiderschap. Het is namelijk mijn stellige overtuiging dat een ‘leider’ van nature een ander type mens is dan een ‘baas’ en dat geen cursus of seminar daar iets aan kan veranderen.

In heel bescheiden bewoordingen als persoon juist voelbaar groots

Wat de drie bovengenoemde sprekers met elkaar gemeen hadden, was dat ze in heel bescheiden bewoordingen als persoon voelbaar groots waren. Geen managementgewauwel, geen verbale krachtpatserij en geen gelikte presentatie. Drie bijzondere mensen met gevoel voor zelfreflectie en een persoonlijk verhaal over het leven. Het leven dat zich – ongeacht leiderschapscursussen in alle soorten en maten – niet laat leiden en waarvan wij allemaal zo onze eigen portie tegenslag geserveerd krijgen. Het ging over veerkracht en over zielen die weliswaar bekrast, maar verder ongeschonden uit de ‘strijd’ kwamen. Als er iets is wat deze drie sprekers voor mij belichaamden, was het wel hoop. Voor het kleine en voor het grote. Onbetaalbaar goed dus dit seminar, al zal geen enkele baas erdoor in een leider veranderen.

Delen