Improvisatiebeleid

Minister Edith Schippers (VWS) stelt dat ze na een ‘te lange stilstand’ door de val van het vorige kabinet nu ‘een wat forsere stap’ zet in de ontwikkeling van de zorgwetgeving. Ze wil in 2012 prestatiebeloning en DOT invoeren, het B-segment verruimen naar 70 procent én de macronacalculatie voor de zorgverzekeraars afschaffen.

Teveel ineens, zeggen de oppositiepartijen in de Tweede Kamer en de zorgverzekeraars. Maar het is de vraag in hoeverre die hierin gelijk hebben. De zorgverzekeraars zijn al geruime tijd aan het voorsorteren op de grotere verantwoordelijkheid die ze krijgen in doelmatige zorginkoop. En de beslissing om alle stappen in één keer te zetten die Schippers deze week in de Tweede Kamer verdedigde, zou wel eens precies het zetje kunnen zijn dat alle partijen nodig hebben om op scherp gezet te worden en deze ontwikkeling tot een succes te maken.

Het probleem zit niet zozeer in de stappen die Schippers wil zetten, maar nog steeds vooral in de manier waarop ze hierover communiceert. Ze zegt in 2013 en 2014 ‘betekenisvolle stappen’ te willen gaan zetten in de nacalculatie van ziekenhuiskosten en de bandbreedteregeling. En ze zegt in september met flankerend beleid te zullen komen dat voorkomt dat een ongelijk speelveld tussen zorgverzekeraars ontstaat. Dat klinkt allemaal veel te geïmproviseerd, alsof ze de details van het voorgenomen beleid nog terplekke aan het verzinnen is terwijl ze de contouren ervan al in de Tweede Kamer staat te verdedigen.

Ik hoop van harte dat haar flankerend beleid en haar betekenisvolle stappen steekhoudend zullen blijken. Zo niet, dan zal ze later dit jaar opnieuw tegen een muur van verzet oplopen.