Ingehaald door de tijd

Het is aanmatigend en het is generaliserend, maar her staat er toch echt: Uit eigen ervaring als patiënt weet ik dat de kwaliteit van het werk dat de verpleegkundig specialist biedt ondermaats is. Ene Merhai (uit het bericht blijkt dat hij zelf dokter is) schrijft dit op Skipr.nl als reactie op het advies van de Nederlandse Zorgautoriteit aan minister Edith Schippers gespecialiseerd verpleegkundigen het recht te geven DBCs te openen. En hoewel zijn eigen, persoonlijke ervaring een typisch geval van N=1 is, verbindt hij hieraan ook de conclusie dat de Orde van Medisch Specialisten zich terecht verzet tegen deze onzin.

Hiermee begaat hij niet alleen de vergissing zijn subjectieve ervaring als een algemeen geldende waarheid te beschouwen. Hij gaat ook voorbij aan het gegeven dat de Orde zelf hoewel zeker niet zonder kritiek heel wat genuanceerder is over het voorstel van de NZa. Het verschil is waarschijnlijk dat deze organisatie al wel begrijpt wat een individuele medisch specialist als Merhai nog niet wil begrijpen, namelijk dat de tijden veranderd zijn en dat de medisch specialist niet meer de onaantastbare positie heeft die hij in het verleden had.

Taakherschikking is een gegeven. Het gaat niet meer weg en de Orde erkent ook de noodzaak ervan: ze ziet het als een van de oplossingen om de stijgende zorgvraag het hoofd te bieden. En de NZa heeft natuurlijk volkomen gelijk als ze stelt dat het zelfstandig kunnen openen van DBCs door gespecialiseerd verpleegkundigen belemmeringen kan wegnemen om taakherschikking tot stand te krijgen. De vraag is niet óf het zelfstandig mogen openen van een DBC door een gespecialiseerd verpleegkundige een goed idee is, maar hooguit wanneer de tijd er rijp voor is.