Integrale bekostiging
De invoering van integrale bekostiging betekent voor medisch specialisten onder meer dat zij voor de keuze komen te staan of ze in loondienst treden van het ziekenhuis, of – en daar zullen de meesten voor kiezen – ondernemer blijven door één groot medisch specialistisch bedrijf (MSB) op te richten.
Waar integrale bekostiging de belangen van ziekenhuis en specialisten meer op één lijn zou moeten brengen, vrezen bestuurders dat de twee partijen juist tegenover elkaar komen te staan. In hun ogen zou de vorming van MSB’s ziekenhuizen uiteindelijk onbestuurbaar maken.
In mijn ogen is die angst ongegrond. Ik merk in de praktijk dat het genuanceerder ligt. Integrale bekostiging leidt niet tot zulke ingrijpende veranderingen als bestuurders soms schetsen. Specialisten gaan zich weliswaar iets anders organiseren, maar het model waar de meesten nu voor kiezen, lijkt erg op hoe de specialisten nu ook al werkzaam zijn in ziekenhuizen. Als ziekenhuizen governance-problemen verwachten vanaf 2015, dan hebben ze in de huidige situatie ook al kans op bestuursproblemen.
Ook staat het vrije ondernemerschap van specialisten ter discussie. Maar in de praktijk zien we dat ziekenhuizen met specialisten in loondienst voor dezelfde uitdagingen staan. Wie het loondienstverband ziet als dé grote oplossing, komt bedrogen uit. Want ook dan blijft de uitdaging om besluiten, bijvoorbeeld aangaande kwaliteit, op de ziekenhuisvloer daadwerkelijk uitgevoerd te krijgen.
Positief aan de veranderingen is dat medisch specialisten één groot MSB gaan vormen. Dat betekent voor de specialisten waarschijnlijk meer intern overleg, maar het ziekenhuis krijgt daarmee één samenwerkingspartner in plaats van een groter aantal. Afspraken en verantwoordelijkheden kunnen zo beter worden geregeld, waardoor er juist meer helderheid komt als het gaat om de besturing van het ziekenhuis. Kortom, de invoering van integrale bekostiging biedt kansen voor een betere governance.