Interpretatieverschil

Ellen Kalkhoven, voorzitter van HEAD vereniging van financieel deskundigen in de zorgsector, noemt het “zorgwekkend dat zorgverzekeraars in zo’n rap tempo de zorguitgaven drukken.” De zorgverzekeraars kopen scherp in, zo stelt HEAD op basis van onderzoek. Zo scherp zelfs dat zorginstellingen een omzetdaling van gemiddeld anderhalf procent verwachten. Dit terwijl de zorginstellingen zelf op basis van het hoofdlijnenakkoord uitgingen van een beperkte groei.

Dit werpt de vraag op hoe de afspraken uit het hoofdlijnenakkoord geïnterpreteerd dienen te worden. De interpretatie “We hebben afgesproken dat er ruimte is voor een beperkte groei en die zullen we dus pakken ook” lijkt mij in het maatschappelijk belang niet per se de juiste. Correcter lijkt het mij om de interpretatie te hanteren: “Hoger dan dit mogen we niet uitkomen en alles wat we daar onder blijven is goed, als de patiënt er maar niet door wordt benadeeld.” Het eerste onderzoek dat bijvoorbeeld aantoont dat patiënten schade ondervinden van het feit dat ziekenhuizen hun begrote productiecijfers niet halen, moet ik nog tegenkomen.

Met dit in het achterhoofd is het logisch dat de zorgverzekeraars de overgang van intramurale naar extramurale zorg als argument aanvoeren om te verklaren waarom een omzetdaling in de instellingen realistisch is. Laat de instellingen maar met een goed antwoord komen. De opmerking van Ellen Kalkhoven is dat niet.