Kanker

Het personeel van de Daniel den Hoed Kliniek valt over de beslissing om het ziekenhuis de nieuwe naam Erasmus MC Kanker Instituut te geven. Kanker is een te confronterende term, vindt het personeel.

Kanker is inderdaad confronterend, daaraan doet niemand iets af. Maar er in termen van eufemismen over spreken, gaat niemand helpen, evenmin als het woord helemaal omzeilen. Mijn moeder had kanker. De huisarts die het ziekenhuisverslag op zijn bureau had, wist dit ook. Het stond er letterlijk in. Toch liet hij het bij: “U moet terug naar het ziekenhuis voor verder onderzoek.” De internist aldaar had hetzelfde verslag. En daarin lezend zei zij tegen mijn moeder: “U weet al dat u kanker hebt zie ik.” Nee, dat wist ze dus niet. De angst van de huisarts om te benoemen wat er met mijn moeder aan de hand was, kwam haar op een onnodig harde confrontatie met de werkelijkheid te staan.

De website Geen Stijl is op de haar bekende wijze met de kritiek van het DdHK-personeel op de loop gegaan: “U kunt het beste intraveneus via een infuus medicatie tot u nemen. Nou, chemo, chemo, dat zijn uw woorden. Dat hoort u mij niet zeggen. De behandeling kan leiden tot ehm, wat antiperistaltische onrust en ook tot het verlies van haar. Wablief? Kaal en kotsen, tut-tut, wat is dat voor taal?”

Dat is ook confronterend. Maar het argument van het bestuur van Erasmus MC om de naamsverandering wél door te voeren is steekhoudend: het verduidelijkt de relatie met dit UMC en is dus in het kader van helderheid voor de patiënt een logische stap. Het laat zien dat het kankerinstituut deel uitmaakt van een groter geheel, waarin onderzoek, onderwijs en behandeling op het gebied van kanker een vooraanstaande plaats innemen.

Delen