Kans om te scoren

Artsenfederatie KNMG wil zelf een hervormingsprogramma voor de zorg opstellen. Het lobbyen is dus alweer begonnen, merk ik. En andere brancheorganisaties en belangenpartijen zullen niet achterblijven. De correcte bedoelingen van de betrokken partijen trek ik geenszins in twijfel, maar ik vraag mij wel af hoeveel de toekomstige coalitie zich aan deze schrijfsels gelegen gaat laten liggen.

Op dezelfde dag als de bekendmaking van het voornemen van de KNMG, stelde de redactie van Debatop2 aan kijkers de vraag waaraan zij zich de afgelopen weken/maanden/jaren het meest hebben geërgerd met betrekking tot de politiek. Het antwoord op die vraag is voor mij heel simpel: incidentpolitiek. Er hoeft maar dát te gebeuren in de samenleving, of de betrokkenen weten hun weg te vinden naar een Tweede Kamerlid dat bereid is hierover Kamervragen te stellen. Of die vragen zinvol zijn voor het betreffende onderwerp en of het onderwerp überhaupt wel urgent genoeg is voor een plaats op de agenda van de Tweede Kamer, lijkt vaak ondergeschikt aan de kans even snel te scoren. En dan natuurlijk het liefst ten koste van de betreffende minister of staatssecretaris die het onderwerp in zijn of haar portefeuille heeft.

Waarom lukt dat wel en denk ik dat het voornemen van de KNMG veel minder weerklank zal vinden? Omdat luisteren naar klachten uit de samenleving voor politici veel interessanter is dan de oren laten hangen naar plannen van professionals die weten waar ze het over hebben. Politiek gaat veel meer over scoren dan over constructieve actie ondernemen. De zorg rest dus weinig anders dan afwachten waar de nieuwe coalitie mee komt.