Ketendiscussie in huisartsenland

Een bericht in the Guardian van een paar weken geleden is in Nederland de meeste mensen ontgaan. De kop vertelt de kern van het verhaal: ‘Beheerder van NHS-huisartspraktijk met 500.000 patiënten gaat over in handen van Amerikaanse zorgverzekeraar’.

Het is ook in de Nederlandse gezondheidszorg een actueel discussiethema. Ketenzorg is in de tandheelkunde inmiddels allang gemeengoed, en ook in huisartsenland zijn er bewegingen. Weliswaar gaat het dan om ketens die worden gerund door ondernemers, nog niet door zorgverzekeraars. Maar ook over dat laatste bestaat al discussie. De VVD wil immers experimenteren met deze verticale integratie.

‘VVD wil experimenteren met verticale integratie’

De discussie over wat dit betekent voor de toekomstige inrichting van het zorglandschap lijkt onder huisartsen feller gevoerd te worden dan onder tandartsen. Onder huisartsen lijkt het gevoel te overheersen dat zij aan hun lot worden overgelaten door beleidmakers, die niet bereid zijn te luisteren naar hun waarschuwing dat verticale integratie schadelijk zal uitpakken voor de kwaliteit van de zorg. Een visie die lijnrecht tegenover die van de VVD staat, die in verticale integratie immers juist kansen ziet om de kwaliteit, betaalbaarheid en toegankelijkheid van de zorg te verbeteren.

Wie weet welke van deze twee visies terecht is – binnen de regels van ons zorgstelsel – mag het zeggen. Wel is duidelijk dat de huisartsen, als ze overtuigd zijn van hun eigen visie en daarvoor geen weerklank vinden bij beleidmakers, feitelijk twee opties overhouden: 1. het laten gebeurden; 2. elkaar vinden en gezamenlijk een eigen koers ontwikkelen. Bij de keuze voor 2 speelt de bereidheid van jonge huisartsen tot praktijkhouderschap een cruciale rol.

Delen