Krimp
“Niets doen was geen optie”, stelt financieel directeur Arend Jan Poelarends van Sint Jansdal Ziekenhuis in Harderwijk. Het ziekenhuis heeft 2015 afgesloten met verlies en verwacht ook voor dit jaar rode cijfers. Handelen is dus geboden om het ziekenhuis weer financieel gezond te maken en SJZ doet dit middels een fikse reorganisatie waarin het 100 fte schrapt en behandelingen overdraagt aan zorgaanbieders in de eerste lijn.
Verderop in de berichtgeving lezen we dat ongeveer 50 fte kunnen verdwijnen door de invoering van een nieuwe elektronisch patiëntendossier. Ook wordt gesnoeid in het management. Door te kiezen voor één leidinggevende op meer personeelsleden blijven minder leidinggevenden over.
Krimp is een reëel scenario voor een ziekenhuis
Nergens in de berichtgeving lees ik dat Poelarends zegt dat deze stappen eigenlijk onverantwoord zijn. Ze zijn dus blijkbaar mogelijk, en dan is het natuurlijk ook verantwoord dat het ziekenhuis ze zet. Continuïteit bieden mag voor een ziekenhuis immers geen doel op zich zijn. De substitutie van een deel van de zorg van tweede naar eerste lijn waarvoor SJZ ook kiest, is in overeenstemming met het kabinetsbeleid en is bovendien in veel gevallen in het belang van de patiënt. Ook deze keuze is dus verantwoord.
Krimp is hiermee een reëel scenario voor een ziekenhuis. We zagen dit ook al bij het Udense ziekenhuis Bernhoven. In het geval van Bernhoven is het de bedoeling dat die krimp tijdelijk is. Algemeen directeur Peter Bennemeer van Bernhoven zei in de berichtgeving hierover: “Er zit heel veel lucht in het zorgsysteem. Wij laten die lucht er nu op een nette manier uitlopen. Zo maken we de zorg toekomstbestendig. Als alle ziekenhuizen ons volgen, dan is de besparing op nationaal niveau gigantisch”. Dat proces begint zich nu dus te voltrekken. Alleen niet overal met een scenario dat op termijn weer voorziet in groei.
5 reacties
Ik vind het persoonlijk heel mooi om dit te lezen. Hoe gaaf is het als een ziekenhuis aangeeft dat ze ondergeschikt zijn aan het doel, namelijk: de best mogelijke (en betaalbare) gezondheidszorg.
En dan maakt het helemaal niet uit of een ziekenhuis blijft bestaan, groeit of krimpt. Zolang de zorg maar goed blijft. En dat kan op vele manieren.
Bas van Pelt
18 maart 2016 / 14:44Wat nog onvoldoende aandacht krijgt, is de rol die de medisch specialisten hierin kunnen spelen. Voor hen is het ziekenhuis nog steeds heel erg de (enige) voor de hand liggende werkplek. Ze kunnen echter ook van waarde zijn in de zorg in de eerste of anderhalve lijn.
Frank van Wijck
18 maart 2016 / 16:11Wat nog onvoldoende aandacht krijgt, is de rol die de medisch specialisten hierin kunnen spelen. Voor hen is het ziekenhuis nog steeds heel erg de (enige) voor de hand liggende werkplek. Ze kunnen echter ook van waarde zijn in de zorg in de eerste of anderhalve lijn.
J. H. Handlogten
19 maart 2016 / 15:57Mee eens. De rol van medisch specialisten in dit proces is om meerdere redenen evident. Wat ik mis is een grondige effecten-analyse van de medisch technologische innovaties op onderzoek, behandeling en de nazorg.
Er is steeds vaker sprake van een verschuiving van dure intuïtieve klinische zorg naar planbare zorg (70 %) en een verschuiving naar dag- en poliklinische behandeling én een verschuiving van ziekenhuis- naar huisartsenzorg. Het kan haast niet anders dan dat dit leidt tot clustering en als het niet anders kan tot sanering van dure capaciteiten, binnen vernieuwende ziekenhuismodellen.
De vraag is of ziekenhuizen dat strategisch waarderen…
J. H. Handlogten
19 maart 2016 / 16:10Nee de ziekenhuizen zullen dat strategisch niet waarderen. Maar zijn ziekenhuizen bedoeld om hun eigen verdienmodel in stand te houden of om patiëntbehandelingen te bieden die elders niet kunnen worden geboden?
Frank van Wijck
20 maart 2016 / 09:42