Kwaliteit en personeel
Branchevereniging ActiZ heeft gelijk: de sleutel voor goede verpleeghuiszorg ligt niet in één kwantitatieve norm voor de personeelssamenstelling in een verpleeghuis. Het gaat erom tot een verantwoorde personeelssamenstelling te komen die is afgestemd op de behoeften van de bewonersgroep. En die bewonersgroep kan van verpleeghuis tot verpleeghuis en zelfs van locatie tot locatie verschillen.
Over een landelijk geldende bezettingsnorm van twee bevoegde en bekwame zorgmedewerkers op acht bewoners zei Sonja Kersten van V&VN eerder dit jaar al: “Dat gaat hem dus niet worden”. Het ligt er immers maar net aan om wat voor bewoners het gaat, en bovendien is er ook nog het arbeidsmarktprobleem om rekening mee te houden. Een contextgebonden bezettingsnorm sluit daarom beter aan bij wat verpleeghuizen nodig hebben om bewoners de zorg te kunnen bieden die zij nodig hebben.
In hoeverre kunnen verpleeghuizen aan de eisen van het kwaliteitskader voldoen?
De verpleeghuissector kiest dus voor een dynamische invulling van het Kwaliteitskader verpleeghuiszorg en dat is goed. Maar hoezeer het arbeidsmarktprobleem de sector parten speelt, blijkt wel uit het feit dat de helft van de verpleeghuizen nog geen kwaliteitsplan heeft ingediend bij het zorgkantoor. Dit plan is het uitgangspunt om aanspraak te kunnen maken op de extra financiële middelen die het ministerie van VWS beschikbaar heeft gesteld voor personeel. Door het personeelstekort is het voor bestuurders moeilijk invulling te geven aan die aanspraak, lezen we. Maar in een ander recent bericht lezen we ook dat veel werkgevers in de zorg nog onvoldoende in actie komen om het personeelstekort aan te pakken. Dan heeft aanspraak maken op die extra middelen inderdaad weinig zin. Maar in hoeverre kan zo’n verpleeghuis dan aan de eisen van het kwaliteitskader voldoen?
Tot zover voor nu, even vakantie. Mijn volgende blog vindt u hier op maandag 7 januari.