Laaghangende mist

De klant is tevreden, maar heeft feitelijk geen goed zicht op wat hij krijgt. Dat is zo’n beetje de overall conclusie die te lezen valt uit het proefschrift van Florien Kruse (faculteit der medische wetenschappen, Radboud Universiteit) over de commerciële partijen die een steeds grotere rol spelen in de Nederlandse gezondheidszorg.

Data over kwaliteit zijn heel beperkt en met de financiële transparantie is het al niet veel beter gesteld, concludeert Kruse. En dat betekent dat de vraag of ze wel of niet iets bijdragen aan een kwalitatief beter en financieel houdbaar zorgsysteem zich moeilijk laat beantwoorden. Dat die vraag wel heel actueel is in het huidige zorglandschap, zal niemand zijn ontgaan.

‘Data over kwaliteit in de zorg zijn heel beperkt en met de financiële transparantie is het al niet veel beter gesteld’

Het is niet het enige kritische punt dat Kruse maakt. Ze werpt ook de – bijzonder relevante – vraag op hoe wenselijk het is dat veel van die particuliere initiatieven onderdeel vormen van steeds grotere ketens, vaak in handen van internationale investeerders. Die willen in een beperkt aantal jaar rendement zien van hun investering. Dat rendement kán worden bereikt door te investeren in kwaliteit, zodat de keten gaandeweg meer waard wordt en dus interessant voor een volgende koper. Maar concentreren op quick wins om in een te overzien aantal jaren winst te boeken op de gedane investering is ook een optie

Het onderzoek van Kruse geeft geen antwoord op de vraag welke van de twee routes deze investeerders in de praktijk bewandelen. Wel zegt ze dat het gesprek daarover vaker moet worden gevoerd dan op dit moment gebeurt. Dat is een concrete voorzet voor vervolgonderzoek, maar ook een understatement.

Delen