Land der blinden

Volgens bestuursvoorzitter Marcel Levi van het Amsterdamse AMC (geciteerd in Vrij Nederland) moeten patiënten voor alles blind vertrouwen hebben in hun dokter. Volgens onderzoek van de Radboud Universiteit Nijmegen kunnen zorgprofessionals niet altijd even goed inschatten hoe patiëntvriendelijk ze handelen. En volgens Johan Legemaate, voorzitter van de Vereniging voor Gezondheidsrecht, zijn de informatierechten van patiënten niet goed geregeld. Er is geen wettelijke verplichting voor behandelaars om na te gaan of patiënten de informatie begrijpen die zij hen verstrekken. Richtlijnen op grond waarvan patiënten adequaat kunnen worden geïnformeerd, ontbreken vaak.

Kortom: we verkeren in het land der blinden. De arts weet niet of de patiënt de verstrekte gezondheidsinformatie begrijpt en of hij zich in de behandelkamer patiëntvriendelijk genoeg gedraagt. En hij beschikt niet over richtlijnen die hem kunnen helpen het beter te doen. In die situatie blijft voor de patiënt inderdaad weinig anders over dan de arts blindelings te vertrouwen. Het zal wel kloppen wat die zegt. Maar die patiënt kan toch internet op gaan om zelf wijzer te worden, zou je denken? Ook dat is volgens Legemaate niet per se het geval. De gewenste informatie is lang niet altijd beschikbaar, valide, relevant en vergelijkbaar.

Hoe is dit op te lossen? Het klinkt misschien voor de hand liggend, maar ik zou zeggen: door samen te werken. Door artsen aan patiënten te laten vragen: vertel het maar, wat wil je van me weten? Dan schrijf ik het op en dan mogen jullie het nalezen en zeggen of ik dit begrijpelijk heb gedaan. En als we allebei tevreden zijn, maken we de informatie via internet voor iedereen toegankelijk. Wie zet de eerste stap?