Landelijk struikelpunt

Minister Edith Schippers (VWS) laat weten de doorstart van het Landelijk Schakelpunt (LSP) in particuliere vorm te steunen. Dat klinkt mooi, maar wat is het in de praktijk waard? Nictiz zegt de huidige contracten met het LSP op, zodat dit per 2012 kan worden stilgelegd. Dan kan niet meer met het LSP worden gecommuniceerd en moet de fax dus weer uit de mottenballen worden gehaald. Of misschien heeft een enkele zorgaanbieder nog een telex staan.

De doorstart van het huidige LSP naar een nieuw te vormen servicecentrum voor zorgcommunicatie heeft dus haast. En het veld heeft wel interesse in die doorstart, maar hiervoor is een budget vereist van tussen de 7,2 en 10 miljoen euro per jaar. Om aan dit geld te komen, denkt Nictiz aan een abonnementstarief per aansluiting. En dat is probleem nummer 1, want ik zie de huisartsen- en apothekersclubs nog niet zo snel zo veel geld van hun achterban loskrijgen. De huisartsen zijn boos omdat ze met 132 miljoen euro worden gekort en de apothekers zijn onzeker omdat ze per 1 januari aanstaande met vrije tarieven te maken krijgen.

Probleem nummer 2 is dat het servicecentrum moet voldoen aan alle wet- en regelgeving. En Schippers laat weten ‘dat ze zich in de komende periode gaat richten op de verantwoordelijkheid voor het scheppen van een toereikend wettelijk kader voor de communicatie in de zorg’. Ze zegt dus niet dat ze concreet iets gaat dóen, nee: ze gaat zich erop richten. Ondertussen tikt de klok.

Stel dat Schippers snel is, dan volgt probleem 3. Dit is dat iedere individuele Nederlander zijn toestemming moet geven voor verwerking van zijn gegevens. En denkt u dat ik er erg naast zit als ik inschat dat 90 procent de uitnodigingsbrief hiertoe van onze minister ongeopend bij het oud papier gooit?