-
Volg ons ook via facebook
-
Laatste blogs
- Ignace Schretlen: Dat ‘simpele prikkie’
- Brigitte Cornelissen: Cruciale hulp
- Frank van Wijck: Tandje hoger
- Armand Girbes: Politiek gerommel rond tweede prik
- Lewi Vogelpoel: Het sleutelwoord is: regie
- Bram Vermeer: Erfenis van 2020
Tip de redactie
Heeft u een onderwerp dat wij in Arts en Auto kunnen opnemen? Of wilt u bijvoorbeeld bij ons bloggen? Neem dan contact met ons op!
Leren van Groningen
Frank van Wijck is medisch journalist en houdt als freelancer op maandag, woensdag en vrijdag een weblog bij op de website van Arts en Auto. Lees alle artikelen van Frank van Wijck
Precies wat Liane de Haan van Anbo zegt: “Dit stuk had vijf jaar geleden ook in de krant kunnen staan.” Het gaat immers over een gebrek aan geschikte huisvesting voor ouderen en dat is natuurlijk geen nieuws. Wat dat betreft kwam Wouter Bos in zijn rol als voorzitter van de commissie Toekomst zorg thuiswonende ouderen niet met een erg originele oplossing door te stellen dat we moeten ‘bouwen, bouwen, bouwen’. Het onderwerp gaat nog veel verder terug dan vijf jaar geleden trouwens. Lees de Nota bejaardenbeleid van het kabinet Den Uyl uit 1975 er maar op na.
Maar bouwen alleen volstaat niet. Meer intramurale voorzieningen voor ouderen zullen er in ieder geval niet heel snel komen. Dus als we ervoor willen zorgen dat ons land leefbaar blijft voor onze ouderen, zullen we ook als samenleving wat moeten doen.
De Groningse gemeente Sauwerd geeft daarvan een goed voorbeeld door samen eigenaars te worden van de enige overgebleven supermarkt. Soortgelijke mooie initiatieven zagen we al eerder in Woldendorp, waar vanuit het logeerhuis Hotel Wilhelmina een supermarktje is opgezet als vorm van dagbesteding voor de cliënten. En in Adorp waar al jaren geleden een dorpsvisie is ontwikkeld om kwetsbare ouderen te ondersteunen.
Alle drie voorbeelden uit dezelfde provincie. Gaat er dan echt niets boven Groningen? De rest van het land kan er in ieder geval iets van leren.
Delen:
Gerelateerde artikelen: