Liefde
Elk nummer van Arts en Auto heeft een thema dat op een aantal plekken in het tijdschrift terugkomt en dat vanuit verschillende invalshoeken wordt belicht. Deze keer is dat thema: liefde. In al haar verschijningsvormen toch wel zo’n beetje het belangrijkste fenomeen in een mensenleven.
Toen ik nog als psychiatrisch verpleegkundige op een gesloten behandelafdeling werkte, gebruikten we als verpleegkundigen een uitspraak om aan elkaar én de andere in huis werkzame disciplines uit te drukken hoe belangrijk de liefde was als het ging om het zich welbevinden van onze patiënten. Als we bijvoorbeeld een door de politie binnengebrachte, agressieve patiënt, per injectie hadden voorzien van een cocktail aan anti-psychotica, zeiden we daarna vaak tegen elkaar: ‘Morgen warmte, liefde en koestering in groothandelverpakking erin en dan gaat het vast snel beter’. Want zo’n patiënt, wisten we uit ervaring, was meestal vooral erg angstig. Daar moest dus veel warmte tegenover staan. Naast medicatie natuurlijk, want een warme bejegening alleen volstaat doorgaans niet om een acuut beeld te couperen. Maar bij verdriet, machteloosheid, frustratie en angst, bleek ‘warmte’ niettemin een beproefd middel.
Want ook in de liefde is niets menselijks zorgprofessionals vreemd
Ik nam mij voor de uitspraak altijd in praktijk te blijven brengen, want liefde en betrokkenheid zijn vrijwel in elke moeilijke interactie effectiever dan andere mogelijke reacties. Probeer het maar eens bij een strijdende puber, een machteloze dierbare, een lastige collega, of gefrustreerde patiënt. Punt blijft wel dat de praktijk weerbarstiger is dan het theoretische model. De keren dat ik tóch de strijd aanging met onze dochters toen zij nog pubers waren, zijn dan ook niet op twee handen te tellen. ‘Warmte, liefde en koestering Marjan’, merkte mijn echtgenoot, de ingenieur (en dus niet gehinderd door enige theoretische kennis rondom bejegening) dan achteraf fijntjes op. Waarop hij uiteraard een reeks sneren van mij retour kreeg. In groothandelverpakking welteverstaan. Want ook in de liefde is niets menselijks ons zorgprofessionals vreemd.