Man en paard

Ons zorgstelsel functioneert ‘vrij goed’ stelt promovenda Suzanne Ruwaard (Tilburg University). Het voorbehoud dat ze maakt, houdt vooral verband met het feit dat de rol van de zorgverzekeraars eerder faciliterend is dan regisserend, omdat ze minder in staat zijn tot sturen dan vooraf werd gedacht.

Dat is geen verrassing. Sturen op kwaliteit werkt alleen als die kwaliteit bekend is. En de zorgaanbieders hebben zich in de eerste jaren van ons huidige zorgstelsel nu niet bepaald ingespannen om die kwaliteit zichtbaar te maken. Dan blijft alleen de mogelijkheid over te sturen op prijs. En die optie hebben de ziekenhuizen – waar het meeste zorggeld naartoe gaat – vakkundig ingeperkt door massaal te fuseren.

Sturen op kwaliteit werkt alleen als die kwaliteit bekend is

De overheid is in de sturing bijgesprongen door hoofdlijnenakkoorden af te sluiten. Op dit moment zijn het juist de zorgverzekeraars die erop wijzen dat die hoofdlijnenakkoorden weliswaar helpen om de kostengroei in de hand te houden, maar dat ze zeker niet de trendbreuk bieden die nodig is. Ruwaard benoemt wat hen hindert om die trendbreuk te bewerkstelligen: het hinderpaalcriterium. Zij is de eerste in lange tijd die op dit dossier man en paard durft te noemen: “Wat mij betreft is verlaging dan wel afschaffing van het hinderpaalcriterium het heroverwegen waard, om zorgverzekeraars een betere onderhandelingspositie te geven”, zegt ze.

Het H-woord is hiermee weer terug in de discussie over de toekomst van onze zorg. Dat werd tijd.

Delen