Met het Ruwaard ten onder

Roel Notten | 31 januari 2014 | Leestijd: 1 minuut

Uroloog Rik Williams (61) raakte na het faillissement van het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse zijn baan kwijt. Gedesillusioneerd blikt hij terug op een bewogen tijd. “In mijn ogen heeft de ingetreden marktwerking de ondergang van het ziekenhuis bewerkstelligd.” 

Tekst: Roel Notten | Beeld: Guido Benschop

Waarom er voor mij geen plek meer was, zou ik eigenlijk niet weten. De boodschap dat ik moest vertrekken, heeft mij compleet overvallen. Er is mij nooit uitleg gegeven. Misschien dat ik in die 22 jaar als vrijgevestigd uroloog – waarvan twaalf jaar ook als bestuurder – bij het Ruwaard onbedoeld op wat tenen ben gaan staan. Als bestuurder maak je niet altijd vrienden. Maar voor mij stonden de patiënt en de kwaliteit altijd op de eerste plaats in de besluitvorming. Wrang is het daarom dat ik in de loop van die 22 jaar steeds meer bestuurders op het toneel heb zien verschijnen die heel andere doelen nastreefden dan het neerzetten van een goed ziekenhuis.

De ondergang van het Ruwaard van Putten Ziekenhuis roept nog altijd veel emoties op. Lees alle artikelen van Arts en Auto hierover in het dossier Ruwaard.
In zes maanden tijd is het Ruwaard volledig ‘uitgekleed’ van een volwaardig tot een poliklinisch ziekenhuis – zonder veilige spoedopvang – dat ’s avonds na negen uur zijn poorten sluit. De gevolgen van het binnen zo’n kort tijdsbestek afslanken van een ziekenhuis mag je niet onderschatten. Als je een radertje uit de klok haalt, heeft dat consequenties voor het hele uurwerk. Want zoals een longarts niet zonder een internist kan, kan een gynaecoloog niet zonder kinderarts. Die samenhang zien bestuurders van buiten de zorg simpelweg niet.

Lees verder (pdf).

02-2014p038-039

Delen