Meten is weten

De operatierobot staat ter discussie en dat is niet voor het eerst. Het College voor Zorgverzekeringen liet anderhalf jaar geleden al weten behandeling met de robot slechts onder voorwaarden te willen toelaten tot het verzekeringspakket. Zorgverzekeraar Achmea maakte eind 2011 bekend per 1 januari 2012 te stoppen met extra betalen voor robotingrepen. En nu stellen onderzoekers van het LUMC dat de snelle opmars van operatierobots onverantwoord is, omdat geen overtuigend bewijs bestaat dat dit veiliger of effectiever is dan conventionele operatietechnieken.

Gastro-intestinaal en oncologisch chirurg Menno Vriens en oncologisch chirurg Jelle Ruurda werken beiden in het UMC Utrecht, dat binnen de oncologie nu dertien jaar gebruikmaakt van de Da Vinci Robot. Zij zijn het volledig eens met de Leidse onderzoekers. Ik interviewde beiden recent voor Oncology News International, waarbij Ruurda zei: “De neiging bestaat al om robotchirurgie binnen de urologie als de standaard te zien voor het verrichten van een prostatectomie, maar ik vraag mij af of dat voldoende onderbouwd is.” En in relatie tot schildklieroperaties zei Vriens: “Ik verwacht dat het binnen nu en vijf jaar mogelijk zal zijn deze de robot bij een kwart van deze ingrepen toe te passen. We moeten reëel zijn en het wetenschappelijk verantwoord uitrollen.” De praktijk heeft al aangetoond dat robotgeassisteerde tumorverwijdering uit de maag geen meerwaarde heeft. En ook niet onbelangrijk: beide geïnterviewden benadrukten dat de kosteneffectiviteitsanalyse voor het werken met de robot nog volkomen in de kinderschoenen staat.

Het primaire doel van robotchirurgie is op dit moment nog onderzoeken of toepassing van de robot meerwaarde heeft en zo ja, bij welke ingrepen dan. Daarbij past vooralsnog geen bredere toepassing.

Delen