Minder meer

De stijging van de zorguitgaven was in 2013 de laagste in vijftien jaar: 1,6 procent slechts. Zoals te verwachten viel, zijn de reacties op dit bericht wisselend. De een constateert dat we op de goede weg zijn, de ander stelt cynisch vast dat de zorguitgaven dus nog steeds stijgen.

Dit cynisme vind ik misplaatst. De vergrijzing schrijdt voort, de technologische vernieuwing eveneens.  En waar voorheen mensen overleden aan ernstige ziekten, blijven nu steeds meer mensen met deze ziekten in leven. In veel gevallen betekent dit echter wel dat ze chronisch patiënt blijven en dat de zorg voor hen dus jaar na jaar op het zorgbudget blijft drukken.

Twee dingen zijn in het licht van de publicatie van de CBS-cijfers over de zorgkosten de moeite waard om bij stil te staan. In de eerste plaats het pleidooi van de ChristenUnie om relatietherapie als verzekerde zorg op te nemen in de basisverzekering. Aan de ene kant kun je zeggen: eigen schuld als je gaat scheiden. Maar aan de andere kant kun je ook stellen dat een scheiding beide partners – en zeker ook hun kinderen – grote gezondheidsschade kan berokkenen. Preventie in de zin van relatietherapie kan een gerichte bijdrage leveren om die schade te voorkomen of beperken.

Het tweede punt van aandacht is de nog steeds lopende discussie over het al dan niet toestaan van de total bodyscan in Nederland. Als Edith Schippers continuering van de dalende trend in de zorguitgaven ook voor de komende jaren wenselijk vindt, lijkt me dat niet zo’n goed idee.

Delen