Mission possible

Even het bed opmaken. De patiënt wassen. De patiënt aankleden. Het St Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein heeft in het kader van het project Mission (im)possible inmiddels een klein jaar ervaring met mantelzorgers van opgenomen patiënten dergelijke lichte zorgtaken te laten verrichten.

Dat de eerste resultaten veelbelovend zijn, is niet heel verrassend. Mantelzorgers zullen immers in veel gevallen dergelijke handelingen ook al thuis doen voor hun zieke naaste, als die wacht op de opname of als die na de opname thuis verder herstelt. In dat laatste is de rol van het ziekenhuis in de loop der jaren sowieso al veel kleiner geworden. Nieuwe knie? De patiënt staat de volgende dag alweer buiten. Een borstbesparende operatie gebeurt zelfs al in dagbehandeling.

‘Geheel vrijwillig’, maar blijft dit zo?

De inzet van de mantelzorgers is geheel vrijwillig, benadrukt het ziekenhuis. In de verpleeghuizen is het al veel langer gebruikelijk om aan de mantelzorger te vragen of die een rol wil blijven spelen als de cliënt wordt opgenomen. Daarbij is ook gediscussieerd over de vraag of dit al dan niet vrijwillig zou moeten blijven. Het overheidsbeleid voor de zorg is nadrukkelijk gericht op: zoveel mogelijk thuis, zoveel mogelijk zelf, zoveel mogelijk samen.

In het licht daarvan – en van het dreigende zorginfarct – is het niet onaannemelijk dat het onderwerp vrijwilligheid toch gaandeweg onder druk zal komen te staan.