Niet matig, maar gepast

Spierballentaal van Edith Schippers. Ze wil wel voorwaardelijke toelating toestaan voor nieuwe dure geneesmiddelen. Maar als artsen die vervolgens te veel gaan voorschrijven, dan worden ze toch weer geschrapt uit het basispakket. Met andere woorden: de nieuwe middelen moeten niet alleen hun meerwaarde bewijzen gedurende de periode van voorwaardelijke toelating, artsen moeten ze ook nog eens matig voorschrijven.

Als reactie op Twitter lees ik meteen: “Schippers gaat op de stoel van specialisten zitten. Schandalig mevrouw”, maar dit vind ik toch te kort door de bocht. Specialisten zijn wel degelijk in staat om de voorschrijving van nieuwe middelen te beperken tot de patiënten die er wat aan hebben. Als ze maar registreren bij welke patiënten ze die middelen toedienen en wat het effect daarvan bij die patiënten is.

Sinds juli 2013 kennen de we Dutch Melanoma Treatment Registry (DMTR) voor de registratie van de behandeling van gemetastaseerd melanoom. Deze registratie leert behandelaars bij welke patiënten de medicamenteuze behandeling van patiënten met gemetastaseerd melanoom al dan niet meerwaarde heeft.

Met andere woorden: het is de toegangspoort tot matig voorschrijven. Het is dan ook niet voor niets dat in de discussie over dure geneesmiddelen zo vaak naar dit ‘melanoommodel’ verwezen wordt als goed voorbeeld. Het zijn de behandelaars die hier zelf mee zijn gekomen, het verwijt dat de minister op hun stoel gaat zitten, is dus niet aan de orde. Je kunt haar hooguit de keuze voor dat woord ‘matig’ verwijten. Ze bedoelt natuurlijk: gepast.

Delen