Niet zielig
De Volkskrant maakte afgelopen vrijdag groot nieuws van iets wat al lang geen nieuws meer is: betaald gezelschap voor ouderen. Dit gebeurt in de praktijk al en zal de komende tijd alleen maar vaker gaan voorkomen.
Op social media zag ik meteen een discussie ontstaan over de vraag of dit nu ook een vorm van mantelzorg is. Nee natuurlijk. Mantelzorg is iets wat iemand doet uit liefde voor een ander, het is niet te koop. Betaald gezelschap is gewoon een dienst, niet meer of minder dan dat. Ik betaal jou 17,50 euro per uur en jij gaat met mij boodschappen doen of een potje schaken.
Op Twitter las ik: ‘Het heeft natuurlijk iets treurigs’, maar dat vind ik niet. Het lijkt mij treuriger als je als kind – 150 kilometer verderop wonend – jezelf structureel voorbij moet lopen om toch drie keer per week je moeder gezelschap te houden. Het lijkt me ook treuriger als je moeder in de laatste fase van haar leven uit haar sociale omgeving gerukt wordt om 150 kilometer verderop bij haar kind in huis of in de achtertuin te gaan wonen.
Iemand anders vroeg zich af: “Maar hoe zit het dan met de hippe ruileconomie?” Gewoon, die bestaat óók. En die zal heus wel blijven bestaan. Maar aan de andere kant: wat vandaag hip is, is dat mogelijk morgen niet meer. Bovendien is het vrijblijvend. Het is gebaseerd op ‘Ik wil best een keer iets voor iemand doen’. Een betaalde dienst is werk. Daaraan kan een werkgever eisen stellen.
10 reacties
Betaald gezelschap is zo oud als de wereld. En of je nu betaalt in geld of in wederdienst, maakt dat iets uit? Er is helemaal niets treurigs aan, tenzij je werkelijk niets te bieden hebt en snakt naar gezelschap.
Overigens is gezelschap niet de oplossing voor eenzaamheid. Dat vraagt om heel andere maatregelen! Net zoals af en toe betaalde seks niet hetzelfde is als een relatie hebben is betaald gezelschap iets heel anders dan verbonden zijn met anderen.
Wie betaald gezelschap durft aan te bieden als oplossing voor eenzaamheid is.. eh…
Jeannette Rijks – gespecialiseerd in (de aanpak van) eenzaamheid
Jeannette Rijks
13 oktober 2014 / 10:49Generaliseer je nu niet teveel Jeanette? Wat de een beschouwt als een karig alternatief voor eenzaamheid, kan voor een ander precies de gewenste oplossing tegen die eenzaamheid zijn. En ook uit betaald contact kan een waardevolle band ontstaan.
Frank van Wijck
13 oktober 2014 / 11:18Je zal maar eenzaam zijn en geen geld hebben om gezelschap te kunnen betalen.
E.Kriek
13 oktober 2014 / 18:35Dat is helaas een reëel probleem Edward, en net als betaald gezelschap is ook eenzaamheid iets van alle tijden. Het is te hopen dat de zorgzame samenleving zich ontwikkelt zoals de overheid verwacht en zoals we op diverse plekken in het land op dit moment gelukkig al daadwerkelijk zien gebeuren.
Frank van Wijck
13 oktober 2014 / 19:05@Frank, ik blijf het een onwennig idee vinden: een zorgzame samenleving, met als promotors mensen als E.Schippers en M.van Rijn.
Zoiets als meneer Wilders die de verkiezing van “Knuffelmarokkaan van het jaar” sponsort.
Beetje wennen.
E.Kriek
13 oktober 2014 / 19:10Een beetje een manke vergelijking vind ik. Op de ontwikkeling van de zorgzame samenleving wordt beleid gevoerd en er begint ook momentum voor te ontstaan in de maatschappij. Maar toegegeven, je bent natuurlijk niet de enige die sceptisch is over de ontwikkeling.
Frank van Wijck
13 oktober 2014 / 19:19Misschien is dit wel een semantische discussie;
als ik denk aan een zorgzame samenleving, dan denk ik aan oprechte interesse, vertrouwen en wederzijdse verantwoordelijkheid. En vooral ook aan goede randvoorwaarden om dat in te vullen.
Ik vrees dat jij in het kader van diezelfde zorgzame samenleving verwijst naar de alles verhullende en tegelijkertijd allesomvattende Zorglulkoekbingo, zoals mw. Hairwassers die heeft samengesteld:
https://pbs.twimg.com/media/BzmKyZ6IEAAd2Ss.jpg
Maar mogelijk zie ik dat verkeerd.
E.Kriek
13 oktober 2014 / 20:07Zorgzame mensen zijn van alle tijden; heeft geen enkel overheid ooit patent op gehad dat ze die kon stimuleren. Is de zorgzame samenleving nu de komende jaren zorgzamer? Hoe wordt dat dan gemeten?
G K MItrasing
13 oktober 2014 / 20:20Stichting DoorDeWijks maakt het al sinds 2011 mogelijk voor wijkbewoners in Rotterdam om zich betaald in te zetten als sociale wijkhulp. Voor de ‘doordewijkers’ levert dit een leuke bijverdienste op, terwijl het hopelijk een betaalbare oplossing biedt voor de klanten. Het uurtarief is 10,50 euro per uur en gaat rechtstreeks van de klant naar de doordewijker. Wij zorgen als stichting voor de naamsbekendheid, screening van de doordewijkers en verzorgen, indien nodig, de koppelingen. Het initiatief bevordert dat tijd nuttig wordt besteed, talenten zich ontwikkelen en vriendschappen ontstaan. Wij zijn ontstaan als burgerinitiatief en de organisatie wordt geheel gerund door vrijwilligers. Zie http://www.doordewijks.nl
Suzanne Rietveld
13 oktober 2014 / 22:46Een mooi initiatief Suzanne, en 10,50 euro per uur is een zeer schappelijke prijs. Als op deze manier ook nog eens de sociale cohesie in de wijk wordt bevorderd, is dat natuurlijk een enorme meerwaarde.
Frank van Wijck
14 oktober 2014 / 08:22