Niets te verbergen
Ik schrijf dit redactioneel twee dagen na het referendum over de Wiv, door sceptici ook wel de sleepwet genoemd. Ik was vanuit mijn achtergrond als zorgprofessional en als journalist een van hen. Niet omdat ik vind dat de bevoegdheden van onze veiligheidsdienst niet up-to-date zouden mogen worden gebracht, maar omdat ik me zorgen maak over een aantal aspecten van de voorgenomen wet. En dus graag wil dat er extra waarborgen komen. Ik stelde me dan ook op het standpunt dat ‘niets te verbergen hebben’ niet hetzelfde is als ‘niets te beschermen hebben’. Daarom kruiste ik op het formulier de tegen-optie aan. Overtuigd, maar wel met enige aarzeling. Want een veiligheidsdienst met halve bevoegdheden is net zoiets als een dokter met een niet geborgd beroepsgeheim en een journalist zonder het vermogen zijn/haar bronnen te beschermen.
Voorafgaand aan het referendum, kwam de door zorgprofessionals te beschermen privacy van patiënten en cliënten steeds bij me bovendrijven. Denkend aan de zich steeds verder uitbreidende mogelijkheden rond e-health en innovaties op dat gebied, leek het me toe dat het beroepsgeheim van de diverse zorgprofessionals sowieso steeds moeilijker te beschermen is. Dus ook los van de nieuwe bevoegdheden voor de veiligheidsdiensten. Gewoon in het algemeen. Hacken is aan de orde van de dag. Er gaat geen week voorbij of er is weer een instantie het doelwit van online gespuis. Daarnaast komen ook onbedoelde datalekken dagelijks voor. En in onze enorme afhankelijkheid van het internet, zijn we ons daar vaak niet genoeg van bewust.
‘Niets te verbergen hebben’ is niet hetzelfde als ‘niets te beschermen hebben’
Soms denk ik dat het internet behalve een zegen op vele gebieden, ook een regelrechte plaag is. Dat die tweede, online wereld waarin wij ons allemaal begeven en waarin wij allerlei sporen achterlaten, ons meer afneemt dan dat hij brengt. Toch vind ik dat dat per saldo niet zo is. Internet geeft ons als burgers, maar ook als professionals, ongekende positieve mogelijkheden en er is bovendien geen weg meer terug. We kunnen er dus maar beter optimaal gebruik van maken en er tegelijkertijd voor zorgen dat we onze eigen gegevens en die van patiënten goed beschermen. Ook los van zoiets ingewikkelds als de nieuwe wet voor de inlichtingendiensten.