Nou en

Patiëntenorganisaties verdienen volgens Wim de Ridder (hoogleraar toekomstverkenning en toekomstonderzoek aan de Universiteit Twente) meer politieke ruimte. Zij willen echt vernieuwing en die komt moeilijk tot stand zolang zij die ruimte niet hebben. De Ridder plaatst deze opmerking in het licht van de ontwikkeling van eHealth. Want eHealth staat op doorbreken en daar zijn de ziekenhuizen niet blij mee. Logisch, want als patiënten met chronische aandoeningen zoals diabetes, COPD, hypertensie of hartfalen 24 uur per dag op afstand kunnen worden gemonitord, hoeven ze veel minder vaak naar het ziekenhuis. Bovendien kan de eerste lijn een groot deel van die monitoring voor zijn rekening nemen en hoeft het ziekenhuis daarin dus geen rol te spelen.

Met andere woorden: deze ontwikkeling kost het ziekenhuis omzet. Als patiënt zou ik denken: nou en? Dat ziekenhuis hoeft er alleen maar voor mij te zijn op momenten dat ik het nodig heb. Maar het hoeft mij niet aan zich te binden voor zorg die ook heel goed op een andere en voor mij veel vriendelijkere manier kan worden geregeld. Kom maar op met die doorbraak.

Heb je daarvoor politieke ruimte voor de patiënt nodig? Welnee, het is gewoon een kwestie van geld dat de zorg moet volgen. Een poosje geleden kwam Annemarie Jorritsma, burgemeester van Almere, in het nieuws met haar opmerking dat het niet meer van deze tijd is om te spreken van recht op zorg. Eerst kijken wat de burger zelf kan, en voor wat dan overblijft zorg regelen, was de strekking van haar boodschap. Naar analogie daarvan kun je eigenlijk het hele zorgveld inrichten: eerst kijken wat dichtbij huis kan, en de ziekenhuizen uitsluitend financieren voor wat dan overblijft. Of die daar wel of niet blij mee zijn, doet niet ter zake.

Delen