Nuance in discussie kankerzorg

Commotie in de media: de kankerzorg in Nederland gaat ingrijpend veranderen. Wat in de vakpers al lang bediscussieerd werd, begint nu ook het grote publiek te bereiken, nu de betrokken beroepsverenigingen, verenigd in SONCOS, hun gezamenlijke normen bekendmaken.

Twee dingen vallen me op aan de berichtgeving. In de eerste plaats de woordkeuze: de ziekenhuizen ‘worden volgend jaar geconfronteerd’ met concentratie van kankerzorg. Dat is onzin. Ze worden er niet mee geconfronteerd, ze weten al geruime tijd dat de discussie over spreiding en concentratie van medisch-specialistische zorg gaande is en dat oncologie hierin een belangrijke rol speelt.

Het tweede is de focus op borstkanker en dan specifiek op de volumenorm die hierbij moet worden gehanteerd. Borstkankervereniging Nederland schaart zich volledig achter hoogleraar Emiel Rutgers, die in Nieuwsuur stelde dat de kwaliteitsverschillen in de borstkankerzorg te groot zijn en dat concentratie van deze zorg dus onontkoombaar is. Op basis van de huidige volumenorm – minstens vijftig operaties per ziekenhuis per jaar – is concentratie nauwelijks aan de orde. Dat aantal haalt bijna ieder ziekenhuis. Met de Engelse volumenorm van minimaal 150 patiënten zou dit radicaal anders zijn.

Hoewel ik het belang van die volumenorm onderken, stoort mij de nadruk die nu aan dit getal wordt gegeven. Het aantal ingrepen dat in een ziekenhuis plaatsvindt, zegt immers niets over het al dan niet aanwezig zijn van het multidisciplinaire team dat bij de behandeling van kankerzorg nodig is. En in één keer de omslag maken van vijftig naar honderdvijftig als minimum aantal zou een enorme druk leggen op de ziekenhuizen die de ingreep kunnen blijven aanbieden. Die hebben niet direct de mankracht en de middelen om dat grote aantal ingrepen aan te kunnen. En dat zou de borstkankerzorg pas écht schaden. Dus: bewaar de nuance in de discussie.