Nuchter
André Rouvoet nam afgelopen vrijdag met een interview in de Volkskrant afscheid als voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland. Hij plaatste in dit interview een paar opmerkingen die niet bij iedereen in even goede aarde vielen.
In de eerste plaats deze: “Aan ons zorgstelsel moet vooral niet te veel veranderen, en meer zeggenschap naar de politiek is al helemaal een slecht idee.” Een opmerking die hij natuurlijk niet toevallig maakt op het moment dat onze ministers en staatssecretaris het begrip ‘de regie terugpakken’ met enige regelmaat in de mond nemen. Op sommige onderdelen kan dit zeker een serieus te nemen overweging zijn. Maar laten we niet vergeten dat de overheid met de inwerkingtreding van de Zorgverzekeringswet in 2006 een bewuste keuze maakte om de regiefunctie elders te leggen. De overheid is niet vanzelfsprekend de juiste partij om op grote dossiers de regierol te vervullen.
De overheid is niet vanzelfsprekend de juiste partij om op grote dossiers de regierol te vervullen
En dan ten tweede deze: “Zorgverzekeraars zijn er niet om zorgverleners aan het werk te houden.” Ook geen uitspraak waarmee je in bepaalde kringen vrienden maakt, maar het is wel waar wat Rouvoet hier zegt. De taak van de zorgverzekeraars is op alle onderdelen van de zorg voldoende zorg in te kopen. Over de vraag of ze dat op al die onderdelen doen, kun je discussiëren en het is ook goed als die discussie wordt gevoerd. Maar zorgverleners aan het werk houden is inderdaad niet de rol van zorgverzekeraars. Wie zegt dat dit wel zo is, zal snel op zijn standpunt terugkomen als hij de gevolgen ziet die dit voor zijn premie heeft.
Kortom: Rouvoet zegt gewoon heel nuchter waar het op staat. Wat dat betreft was dit interview een passende afsluiting van Dry January.
10 reacties
Beste heer van Wijck,
U vindt dat Andre Rouvoet heel nuchter stelt dat de regie functie
elders in de zorg ligt. Dat zorgverzekeraars voldoende zorg moeten in kopen. Daarbij wordt duidelijk dat u deze regiefunctie vooral bij de zorgverzekeraars ziet. Maar in het huidig zorgsysteem zou juist de marktwerking waarbij de drie marktpartijen regie zouden moeten voeren in dit proces.
Aangezien deze keuze a priori niet uitvoerbaar lijkt vanwege de machtspositie van juist die zorgverzekeraars, is een reële marktwerking in de zorg al op voorhand niet meer uitvoerbaar.
Dit levert een situatie waarbij het oude zorgsysteem en het nieuwe zorgsysteem uit 2006 elkaar dwars zitten en dat een reële marktwerking getorpedeerd wordt.
Want er wordt steeds over de zorgverzekeraars gesproken maar waar blijft de invloed van de cliënt zelf in dit marktproces?
Zij worden ook geconditioneerd door het zorgverzekeraars aanbod en hebben eigenlijk niets zelf te kiezen.
Misschien moeten de cliënten in de zorg meer te zeggen krijgen en moet de keuze ook bij hen komen te liggen. Tenslotte zijn zij diegene die de zorg moeten ondergaan!!
Vanuit het voorgaand vind ik dan ook dat dhr Rouvoet eerder politiseert i.p.v. een reële handreiking doet aan zijn opvolger.
Met respect voor uw commentaar hierbij een reactie van een kritische lezer,
Tom Latour
4 februari 2020 / 18:50Kritische lezers zijn altijd welkom. Wel een paar kanttekeningen. Om te beginnen over die macht van de zorgverzekeraars. Zeker in de ziekenhuiszorg is die beslist niet zo groot als u mogelijk denkt. De vele fusies in deze sector hebben gezorgd voor regionale monopolies die de contractonderhandelingen voor de zorgverzekeraars er nu niet bepaald eenvoudiger op hebben gemaakt.
Over de rol van de patiënten: zorgverzekeraars werken al jaren met patiëntpanels, die daarmee invloed hebben op hun beleid. Afgezien daarvan kan de patiënt als verzekerde ook invloed uitoefenen door over te stappen naar een andere zorgverzekeraar. Zo onevenwichtig is dit stelsel dus beslist niet.
Frank van Wijck
4 februari 2020 / 19:08‘ Zorgverleners zijn er dus niet om bestuurders aan het werk te houden. Eer de werkvloer, eer de rebelse helden en heldinnen die vergaderen in hun eigen tijd, die initiatief tonen, creativiteit inzetten, de zorg voor de medemens centraal hebben staan en die allang bezig zijn te kijken hoe ook in de toekomst deze zorg eruit moet komen te zien. ‘
https://www.medischondernemen.nl/medisch-ondernemen/zorgverleners-zijn-er-niet-om-bestuurders-aan-het-werk-te-houden
F.Falke
5 februari 2020 / 20:28Nee zorgverleners zijn er niet om bestuurders aan het werk te houden maar om zorg te verlenen aan mensen die deze nodig hebben. De waarde van hun inzet kan niet worden overschat. Of ze daarmee ook degenen zijn die moeten bepalen hoe onze zorg er in de toekomst uit moet zien is een andere vraag. Zorg verlenen vergt andere competenties dan toekomstbestendig beleid voor de zorg ontwikkelen. Bestuurders zijn niet zonder waarde.
Frank van Wijck
5 februari 2020 / 23:14Verwarring is er vooral omdat er wordt gesproken over verzekeraars en iedereen denkt dat verzekeringen toch een open einde regeling is: ook de EU denkt dat en eist daarom reserves voor verzekeraars. Die lopen toch risico? Concurreren met elkaar? Moeten hun contracten nakomen? Dan moet je toch reserves achterhouden?
Zo niet in Nederland. Daar zijn de verzekeraars gebudgetteerd alsof het ziekenfondsen zijn. De budgettering gebeurd vooraf middels polderoverleggen; begroting van VWS wordt afgestemd op de premie hoogte en ook achteraf; de MacroBeheersingsHeffing, de MBH, en het MacroBeheersingsInstrument, het MBI, voor het geval de verzekeraars toch meer ‘zorg’ inkopen dan de Minister wenst.
Vandaar dat Nederland nu een Restitutie verzekeraar heeft die aan Laagste Prijs Garantie doet. Zo ook een Restitutie Verzekeraar die aan dagprijzen en profielen doet. De toekomst zien verzekeraars in verschil betalingen; de verplicht verzekerden betalen het verschil zelf maar tussen prijslijst en netto prijzen die verzekeraars wel moeten betalen. Verschil tussen vergoeden en betalen is hen zeer bekend. Zo ook bij zorgaanbieders, nog niet bij verplicht verzekerden. Dat komt nu.
De MBI wordt nu ook in de Eerste Lijn ingevoerd: de vergoeding van de geleverde zorg gebeurd minder via prestaties per individuele zorgverlener, regelvergoeding, prestatie vergoeding, maar meer en meer door groepsvergoedingen, zorgregios, zorggroepen. De Minister wenst het imago van concurrerende verzekeraars te behouden, maar ziet het gevaar van overschrijding ven het toegestane budget; hij voert het MBI in voor de O&I gelden voor zorggroepen in de Eerste Lijn.
Iedere verzekeraar moet zonder overleg met de andere verzekeraars, O&I gelden verdelen en contracteren per zorggroep. Indien de concurrerende verzekeraars het totale O&I budget overschrijden komt de Minister achteraf met een generieke korting voor alle zorggroepen en onderliggende individuele zorgaanbieders.
MBI en MBH. Logisch toch? En is het doelmatig voor de samenleving? Doen we nu niet alles twee keer?
Voor de voorzienbare ingreep door de Minister is ZN en daarmee zijn voorzitter doodsbang; daarmee verliezen de verzekeraars hun verdienmodel.
Is het zorgstelsel er voor de verzekeraars? Om die aan het werk te houden?
Gaan de verzekeraars verder dan de Minister kan? Durven zij meer dan de politiek?
De ultieme prestatie indicator voor de zorg in een land is de levensverwachting voor 65 plussers. En die loopt in Nederland terug. Inmiddels een 3 jaar achter op Frankrijk, Belgie en de Scandinavische landen.
Nog even en de andere prestatie indicator laat dat effect ook zien: de levensverwachting bij geboorte. Die blijft nog stabiel, maar de stijging die andere landen laten zien is minder.
Concurreren en samenwerken? Geheime prijzen? Generieke ingrepen in uitbetalingen achteraf? MBI en MBH?
God straft altijd, maar wel wanneer Hij dit wil. En hoe Hij dit wil.
Altijd.
Verzekeraars hebben 60 jaar gelobbyed om het drievoudig model van Nederland om te vormen in het hybride model anno 2006. Het Ziekenfondsmodel van de Duitse bezetting werd omgevormd tot een ziekenfonds voor inkomens onder de 30.000 gulden, een particulier verzekeringssysteem voor inkomens daarboven en een publiekrechtelijk stelsel voor alle ambtenaren en politici en hun familie. De EU vond dat niet goed en dwong een herziening af: keuze tussen een ziekenfondsmodel a la Belgie, Duitsland of de Scandinavische landen of een privaat verzekeringsstelsel a la USA.
Uit de hoge hoed kwam het model anno 2006.
En wat voor konijn was dat en wat is het geworden?
Doe de Eenden test.
Dit lelijke Eendje is geen Zwaan geworden. Aangeboren genetische mankementen. Niet te repareren.
Heer, wees genadig. En houdt het kort.
We hoeven toch niet 75 jaar te wachten op excuses?
Bidden is het enige dat ons rest.
anh jansen
6 februari 2020 / 14:09‘ Zorg verlenen vergt andere competenties dan toekomstbestendig beleid voor de zorg ontwikkelen. Bestuurders zijn niet zonder waarde.’
In hoeverre zijn bestuurders onderhevig aan:
-verplichte gecertificeerde nascholing;
-anonieme online beoordelingen;
-tuchtcolleges;
-intercollegiale toetsing;
-value based outcomes;
en ga maar door?
Ik constateer dat een bestuurder beoordeeld kan worden op:
Geloofwaardigheid, betrokkenheid, daadkracht, integriteit en communicatieve vaardigheden.
Hoe wordt dat vervolgens gemeten en geborgd?
Hoe kan iemand stellen dat bestuurders niet zonder waarde zijn, zonder dat genoemde aspecten getoetst worden?
W. Falke
6 februari 2020 / 21:42Op het werk van bestuurders wordt toegezien door hun raad van toezicht en hun cliëntenraad. Bovendien is er de Inspectie voor de Gezondheidszorg. En er zijn de zorgverzekeraars, die in de contractering invloed hebben op de beleidsruimte van de bestuurder. Er is dus wel degelijk toetsing.
Frank van Wijck
6 februari 2020 / 21:58Wat zijn de kwaliteitsvereisten, en hoe is dat geborgd, voor leden van de Raad van Toezicht?
Voor de cliëntenraad?
‘Frits zegt dat ik het buitengewoon goed heb aangepakt’?
Heeft de IGZ, heeft ZN, kunnen voorkomen dat zorgcowboys buitengewone winsten hebben kunnen maken?
Uw vertrouwen in bestuurders lijkt groter dan dat in zorgverleners.
Waarom?
W. Falke
6 februari 2020 / 22:16Uw opmerking dat mijn vertrouwen in bestuurders groter lijkt dan in zorgverleners verbaast mij. Ik zeg dat nergens. Mijn enige boodschap – in reactie op u – was dat bestuurders niet zonder waarde zijn. Als u daar meer in wilt lezen dan ik stel, komt dat geheel voor uw eigen rekening.
Frank van Wijck
7 februari 2020 / 08:23Laat de nieuwe ZN voorzitter maar eens vertellen hoe het nu zit met de risicoverevening en het preferentie beleid.
De risicoverevening bedraagt in totaal een 24 miljard euro en wordt voor de farmacie gevuld met historische schadelast gegevens op basis van declaraties van apotheken met de KNMP prijslijst. De bruto prijslijst.
Sinds 2006 mogen verzekeraars preferentie beleid voeren. Aanbesteden en met couvert modellen een geheime netto prijs afspreken. De netto schadelast is dus veel lager dan de geraamde en ook uitgekeerde bruto schadelast.
Die brutoschadelast krijgen verzekeraars vooraf uitgekeerd. Er is geen achteraf risicoverevening. Het verschil kan je zien als marge voor verzekeraars om risico te dragen. Verzekeraars hebben echter een kennis voorsprong op de Overheid zelf. Zij weten vooraf al wat het verschil is.
Een verzekeraar die het spelletje snapt doet dus aan preferentie beleid.
Verzekeraars zijn er niet voor de werkverschaffing. Daarin verschillen ze in niets met de overheid. Dat is het kapitalistische systeem eigen. De huidige voorzitter vertelt dus niets nieuws.
Verzekeraars kunnen meer dan de Overheid? Gezien het preferentie beleid is dat waar: het verschil tussen bruto uitgekeerd bedrag en netto betaald bedrag is nergens in de boeken van de verzekeraars terug te vinden.
Dat doen de landen met een transparant ziekenfondssysteem toch anders. Maar hierdoor is wel in te zien waarom verzekeraars hun ‘regierol’ niet willen teruggeven.
Regierol? Graag. Concurrerende verzekeraars die ieder voor zich regie gaan voeren over met elkaar concurrerende zorgaanbieders. Makkie. Kat in het Bakkie. Doen we. En we spreken achteraf af: Eens gegeven, blijft gegeven.
Maar het MBI en de MBH mag de Overheid zelf houden. Wel zo makkelijk. Een generieke terugvordering bij die zorgaanbieders is wel zo handig. En helemaal als deze wordt doorgevoerd door de Overheid. Ieder zijn verantwoordelijkheid toch? Concurrerende verzekeraars kunnen toch niet generiek terugvorderen bij alle zorgaanbieders? Neen, wel individueel binnen 5 jaar na declaratie.
En niet vergeten; het MBI wordt per 2020 ook van kracht op de Eerste Lijn! Dat maakt het regie voeren nog eenvoudiger voor de verzekeraars. Budget opgelegd door de Overheid per segment, overschrijding terugvorderen door diezelfde overheid terwijl de verzekeraars er op los kunnen contracteren. De overheid sluist immers de terugvordering weer terug naar de verzekeraars. Ook weer via de risicoverevening.
Zie het als een vorm van circulaire economie.
Een spel van nieten voor de verzekeraars.
Geen wonder dat zij de ‘Regie’ niet uit handen willen geven.
Een beter bewijs dat de economische prikkel werkt kunnen de verzekeraars zelf niet geven.
anh jansen
7 februari 2020 / 12:44