Nuchterheid
Gisteren gaf ik in opdracht van adviesbureau Quintessence Healthcare les aan secretaresses van raden van bestuur in de care en de cure. De opdracht: schets de ontwikkelingen in het zorgveld waar de bestuurders in de komende periode mee te maken krijgen. Aan het begin van de middag peilde ik bij de cursisten hoe de stemming onder hun bazen was. Onrustig, zo bleek. In alle domeinen van het zorgveld komen veel beleidsstukken op hen af. En het uitblijven van een écht beleidsdocument op de derde dinsdag van september, door de val van het kabinet eerder dit jaar, betekent dat onduidelijkheid blijft bestaan over belangrijke dossiers zoals de Wmo en de vraag of de AWBZ een voorziening wordt of een verzekerd recht blijft. Hoe kun je als zorgaanbieder beleid ontwikkelen als antwoorden uitblijven. In de stelling ‘de overheid is in de ontwikkelingen na de stelselherziening onze meest onbetrouwbare partner’ herkenden de cursisten veel.
Ook verbaasden ze zich over het feit hoeveel synoniemen bestaan voor het woord bezuiniging: ambulantisering, activerende begeleiding, transitie, scheiding wonen en zorg, noem maar op. De algemene conclusie luidde dat de overheid feitelijk gewoon bezig is om de verzorgingsstaat weer af te breken die na de Tweede Wereldoorlog is opgebouwd. Begrijpelijk vonden de cursisten dat dan weer wel, en in een aantal gevallen ook wel beter voor de patiënt trouwens. “We zijn te ver doorgeschoten in het medicaliseren van mensen”, zei een cursist letterlijk. Het was een middag van grote nuchterheid.
3 reacties
Is het nuchterheid of onnozelheid om te concluderen dat de situatie van voor WO2 voor patiënten beter is dan de huidige?
Waarom hebben de Duitsers ook weer het toenmalige ‘stelsel’ veranderd in een ziekenfondssysteem naar Duits model?
Waarom is er na WO2 enorme strijd geweest tussen politici en verzekeraars om deze erfenis van de Bezetter aan te houden of af te schaffen?
En waarom is het compromis van combinatie ziekenfonds en particulier uit de bus gekomen met voorzienbare problemen tav de ziekfondsknip?
Hier is een heel dik boek over geschreven. Blijkbaar had de schoolklas die niet nodig in al haar wijsheid en vond de schoolmeester het niet nodig om de klas erop te wijzen: KP Companje, tussen zorgverzekering en vrije markt. Geeft exact aan de lobby van de verzekeraars, historische banden en de zwakte van de politieke elite en ambtenarij. 60 jaar na WO2 hebben de private verzekeraars gewonnen en maken zij anno 2012 ‘onmaatschappelijk’ hoge winsten en komen daar nog mee weg ook.
Wat was ook weer de reden waarom de Bezetter het Ziekenfonds invoerde in Nederland? Wat troffen zij aan en wat lieten zij achter?
Maar ja, in een land waar nu beleidsmakers en experts ons willen wijsmaken dat er geen wachtlijsten zijn en het wel eens goed zou kunnen zijn om die te herintroduceren kan in alle nuchterheid nu wel alles verwachten.
We gaan terug in de tijd dat er weer verwaarloosde bejaarden worden aangetroffen in de struiken (oplossing in Nederland anno 2013 wordt dan de struiken weghalen?) en andere misstanden in de zorg die nu worden gezien als Derde Wereld toestanden.
Dat was de zorg in Nederland voor WO2.
In alle nuchterheid; daar moeten wij dus niet naar terug willen.
ANH Jansen
28 september 2012 / 10:55Onnozelheid dus.
Kom eens met een beschrijving over de zorg in Care en Cure in Nederland in de jaren voorafgaand WO2. En laat dan ook eens zien hoe het was geregeld in Duitsland sinds 1870 en laat dan ook zien waarom de Bezetter hun Ziekenfondssysteem introduceerde naar aanleiding van wat zij aantroffen.
En geef dan nog eens een cursus voor secretarissen m/v en hun werkgevers over dit onderwerp.
Eens zien of de Onnozelheid van blijvende aard is.
De reden waarom de topambtenaren nostalgisch denken over de jaren voor WO2 is inmiddels duidelijk geworden dankzij Andre Rouvoet: ZN, Zorgverzekeraars Nederland, verzorgt de opleiding en nascholing van topambtenaren werkzaam op VWS, CPB, CBS, MinFin en SCP. Het ‘wij van WC Eend adviseren WC Eend’ gehalte in stukken van de Overheid is daarmee verklaarbaar.
En die connectie kan tevens als verklaring dienen waarom de Overheid oorverdovend stil is over de ontboezeming van Chris Oomen dat zorgverzekeraars anno 2012 Maatschappelijk Onverantwoorde winsten boeken. ZNspeak voor ‘woekerwinsten”.
De toezichthouder kijkt weer eens de andere kant op. Eeke van der Veen stelde in juni 2012 tav Debat Risicoverevening de vraag of de NZa wel geschikt was om als toezichthouder te fungeren op verzekeraars; ‘dieven moet je toch met dieven vangen’?
De jaren voor WO2 was het Walhalla voor verzekeraars. Geen wonder dat de Overheid de verzorgingsstaat aan het afbouwen is, daartoe ingefluisterd door de verzekeraars zelf!
Inderdaad was de tijd voor WO2 voor sommige mensen beter.
ANH Jansen
28 september 2012 / 18:54Een uitspraak die ik opving, kennelijk onderzocht in de jaren 80: het is een groot gezondheidsrisico om in handen te vallen van de gezondheidszorg.
Dit laat onverlet, dat er veel goede dingen gebeuren, maar, het gevoel van doorgeschoten zijn, herken ik wel.
Luc Peeters
29 september 2012 / 08:53