Onbalans

Het is voor de tweede keer in korte tijd dat het instituut Beleid en Management Gezondheidszorg van de Erasmus Universiteit Rotterdam van zich doet spreken over het speelveld in de zorg. Vorige maand kwam ze met het rapport Goede zorginkoop vergt gezonde machtsverhoudingen, waarin ze het beeld ontkrachtte dat de zorgverzekeraars macht zouden hebben over de ziekenhuizen en de huisartsen. En nu komt ze op basis van ditzelfde rapport met het bericht dat er helemaal geen ongelijk speelveld is voor de zorgaanbieders en de zorgverzekeraars, maar dat de Autoriteit Consument & Markt gewoon beter zijn werk moet doen.

Als de toezichthouder je met rust laat, ga je geen slapende honden wakker maken

Het probleem is dat de ACM de mededingingsregels bij de huisartsen lange tijd te streng heeft toegepast en dat ze dit bij de ziekenhuizen niet streng genoeg deed. De huisartsen hebben zich over dit thema nadrukkelijk laten horen, via de protestbeweging Het roer moet om. Met succes, want het heeft tot een akkoord geleid waarin hun belangrijkste eisen zijn ingewilligd. De ACM moet nu juist oppassen dat ze het de huisartsen niet té gemakkelijk maakt, stelt het iBMG.

En de ziekenhuizen? Die hebben wijselijk hun mond gehouden. Als de toezichthouder je met rust laat, ga je geen slapende honden wakker maken. Het gevolg is dat door het meegaande beleid van de ACM veel te veel ziekenhuisfusies hebben kunnen plaatsvinden. Toen ik in 2011 bestuurder Henk Don van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (de voorloper van de ACM) interviewde, zei hij: “You cannot unscramble an egg.” Hiermee verklaarde hij waarom de NMa ziekenhuisfusies vooraf toetste: als die fusie eenmaal een feit was, was die moeilijk meer terug te draaien, zei hij. Spijtig dat hij zich zo slecht aan zijn eigen recept hield.

Delen