Onbetaalbaar is een keuze

Worden medicijnen tegen kanker op den duur onbetaalbaar zoals de Volkskrant afgelopen vrijdag berichtte? De uitgaven aan deze medicijnen zijn de afgelopen zes jaar met bijna 50 procent gestegen, naar 383 miljoen euro nu. Apotheker J.C. Kortekaas heeft beslist een punt als hij (op www.farmaactueel.nl) stelt: “Nog geen 25 euro per Nederlander per jaar. De vuurwerkverkoper schudt meewarig het hoofd als je 25 euro wilt uitgeven.” Onbetaalbaar is in dit verband geen feit maar een keuze. We kunnen als land ook besluiten minder geld uit te geven aan asfalt of vliegtuigen.

Maar voordat we welke beslissing dan ook nemen, moeten we eerst de feiten kennen. De ontwikkeling van crizotinib (gemiddelde levenswinst 4,7 maanden à € 5400,- per maand) voor de behandeling van EML4-ALK-fusie-positief longkanker ging zeer snel. Dit opende voor de farmaceutische industrie de deur om veel meer nieuwe geneesmiddelen te ontwikkelen, die toepasbaar zijn voor behandeling van specifieke patiëntgroepen. Maken zulke gerichte behandelingen de zorg duurder? Patiënten individueel kunnen behandelen betekent wel dat zij effectiever kunnen worden behandeld en dat overbodige behandelingen kunnen worden voorkomen. Laat dus eerst maar eens een stapeltje gezondheidseconomen promoveren op onderzoeken die de plussen en minnen op dit gebied op een rijtje zetten. Dan weten we tenminste waar we het over hebben als we stellen dat het allemaal onbetaalbaar wordt. Met vermoedens uitspreken maak je mensen bang. Met kennis bieden geef je hen keuzemogelijkheden.