Oncologie en marktwerking
Het kankeronderzoek moet wereldwijd anders worden georganiseerd, concludeerden tachtig topwetenschappers op dit gebied afgelopen weekend tijdens een internationale conferentie in Amsterdam. Dat zij allemaal bij elkaar kwamen om dit te roepen, is te danken aan de Nederlandse kankerpatiënt Peter Kapitein. Het afgelopen jaar vroeg hij aan alle kankerexperts wereldwijd of ze wilden samenwerken, zodat kanker over tien jaar een chronische ziekte kan zijn in plaats van een dodelijke.
Wat hiervoor nodig is, is dat al die experts hun onderzoeksdata uitwisselen middels gestandaardiseerde ICT. Dat vraagt nogal wat van mensen. Het betekent dat zij hun ego’s, hun persoonlijke erkenning als ‘de ontdekker van’ en hun mogelijke Nobelprijzen opzij moeten zetten om een hoger doel te dienen. Een cynicus zal snel geneigd zijn om te stellen dat dit nooit gaat gebeuren. Zo cynisch wil ik echter niet zijn, als ik kijk naar wat tachtig wetenschappers bereid zijn om in bijzijn van de pers te verklaren.
Maar er is nog wel een ander probleem. Die wetenschappers werken niet op eilandjes, maar in organisaties. En die organisaties moeten hiervoor bereid zijn hun eigen financiële belangen opzij te zetten in ruil voor de belofte dat ze over tien jaar allemáál voldoende chronische kankerpatiënten kunnen behandelen om financieel gezond te blijven. In de tussenliggende jaren strijden ze allemaal om dezelfde onderzoekssubsidies en om de gunsten van dezelfde patiënt. De marktwerkingsgedachte stimuleert dit. Zouden de oncologen die ik regelmatig interview dan toch gelijk hebben als zij stellen dat de oncologie van het proces van marktwerking moet worden uitgezonderd?
