Ongewenst gedrag
Intimidatie op de veterinaire werkvloer is een realiteit waar veel dierenartsen mee te maken hebben. Verbaal en zelfs fysiek geweld nemen toe. Hoe leuk blijft het nog om je vak uit te oefenen?
Laatst stond ik bij een keuring van een kreupele oudere koe die klaar stond om op transport te gaan. Ik trof het dier aan met een dikke poot tot aan de hak door een fikse purulente tussenklauwontsteking, verwondingen op de buitenkant van de sprong door het vele liggen en grote ogen vanwege de onrust en misschien wel angst.
De thermometer wees 41,5 graden aan. De afgemolken koe was dus niet geschikt voor transport. Dit leverde een enorme discussie op met de eigenaar. Schreeuwend en vloekend verkondigde hij zijn mening. ‘Jullie dierenartsen maken de veehouders en transporteurs hélemaal kapot. Het kost allemaal geld en hoe moeten wij dan de rekening betalen?’ De broer van de veehouder die aan het opstrooien was, kwam ook verhaal halen. Met een riek in zijn hand. Of ik het wel zeker wist? Anders zou
hij wel even een klacht indienen.
Daar sta je dan… Op stal, tussen de koeien, met twee briesende mannen en een riek. Dat is best intimiderend. Dan komt het aan op een goed gesprek, in dit geval over dierenwelzijn.
Hoe leuk blijft het nog om je vak uit te oefenen?
Ongewenst gedrag, in welke vorm dan ook, op een bedrijf of in je eigen praktijk, is niet iets wat ‘erbij hoort’. Dat kun je niet accepteren. Dierenartsen hebben vaak het gevoel dat ze alles zelf moeten kunnen. Met onze pragmatische veterinaire training staan we niet vooraan in de rij voor hulp. Maar in het geval van grensoverschrijdend gedrag is het belangrijk toch ondersteuning te zoeken.
Een coach kan helpen grenzen te stellen en jezelf te beschermen. Help jezelf om je vak leuk te blijven vinden.
Hominum animaliumque saluti!
2 reacties
Dag Brigitte Cornelissen,
Jouw verhaal lezend was ik in gedachten weer even terug eind jaren vijftig toen ik als snotneus van tien elke dinsdagmorgen vroeg te vinden was op de veemarkt te Doetinchem. Tijdens vakanties (want dan wachtte er geen school) duurde dat lang want we (ook een paar vriendjes waren erbij) hielpen aan het eind van die ochtend de boeren/transporteurs om hun koeien weer in de veewagens te krijgen.
Daar begon mijn verbazing – die al heel snel omsloeg in ergernis-toen ik zag hoeveel geweld daarbij werd gebruikt. Staarten omdraaien, eindeloos slaan met wandel- en andere stokken, schoppen… Ook maakte ik daar kennis met die ‘klote’ apparaten waarmee je elektrische schokken in zo’n beest torpedeerde. De smoel die de gebruiker daarbij trok, hielp bij de daar onstane afkeer; in ieder geval staat ze in mijn geheugen gegrift. Daar ook begon mijn wantrouwen in die wereld van omgaan met beesten louter en alleen bedoeld voor menselijk gewin.
Met die zelfde blik wil ik ook die heren bekijken die jouw als professional schaamteloos intimideerden toen jij een vervoersverbod uitsprak vanwege dat zieke beest; zo’n zelfde beest waar je ‘verdorie’, ook nog geld aan kon verdienen.
Ik verbaas me over het feit dat in de opleiding aan dit soort situaties nauwelijks of geen aandacht besteed wordt. Wellicht ligt de oorzaak daarin ook dat de veeartsenwereld niet zelden iets te welgezind is zodra het gaat om geld verdienen, zelfs als dat moraal volstrekt afkeurenswaardig is.
Lees de recente artikelen over het undercoverwerk in slachthuizen. Daar wordt door sommige controleurs (veeartsen) prettig weggekeken als er weer eens iets onbehoorlijks gebeurd. Hun gedrag wordt zeer op prijs gesteld door alles wat zich in zo’n slachttreurigheid aan mensen bevindt.
Jammergenoeg geef je geen uitsluitsel over hoe die confrontatie in die stal met twee doorgeschoten agrariërs afliep. In stilte hoop ik dat je ze plat hebt gescholden. Uiteraard gevolgd door daarover melding te maken bij de passende instanties.
Even wil ik niet stilstaan bij de andere optie, en wel die van door de knieën te zijn gegaan, want het zijn tenslotte klanten…
Steeds meer vee/dierenartsen zijn tegenwoordig in loondienst van een overkoepelende grote organisatie waar het adagium money, money, money heilig is verklaard. Welke richtlijnen zou men daar hanteren? En wie controleert dat?
Ik ben benieuw hoe dat afliep.
Joep Scholten
7 juni 2023 / 15:33Hi Brigitte
Je hebt je werk prima gedaan!! Hou die briesende mannetjes maar kort, het is ze alleen om het geld te doen. De koe was idd niet transportwaardig en als de boer dat niet wil zien zou ik hem bekeuren voor dierenmishandeling (wet Dier).
Succes
Luit Scholma practitioner NVWA
Luit Scholma
11 juni 2023 / 11:53