Onzekerheid op de beurs
Jan Heijmans heeft een punt. Deze oud-ziekenhuisbestuurder (Lievensberg, Bergen op Zoom) stelt in een opiniestuk in Brabants Dagblad dat het huidige organisatiemodel van ziekenhuizen verouderd is en geld kost. De medisch-professionele verantwoordelijkheid van de artsen is niet in lijn te brengen met de bedrijfskundige verantwoordelijkheid van het bestuur.
Heijmans’ idee om dit op te lossen, klinkt goed: maak van het ziekenhuis een bv waarin de medisch specialisten aandelen hebben. Dan worden ze geprikkeld om efficiënter te werken en kritischer te kijken naar de effectiviteit van behandelingen. Toch vraag ik mij af of het gaat werken. Medisch specialisten zijn ook maar mensen, en als het erop aankomt te argumenteren om voor elkaar te krijgen wat zij als juist beschouwen, stellen zij zich doorgaans niet timide op. De doorlooptijd van de gemiddelde ziekenhuisbestuurder spreekt wat dit betreft boekdelen, want we kennen allemaal het credo: als de specialisten en de bestuurder het oneens zijn, delft doorgaans de bestuurder het onderspit.
Hoe vertaalt zich dat als de medisch specialisten allemaal aandeelhouders worden in dezelfde bv? Gaan ze dan kritisch kijken naar de effectiviteit van hun eigen handelen? Of naar het handelen van de maten die andere specialismen vertegenwoordigen? Is het eerste het geval, dan krijgt Heijmans gelijk. Maar wordt het de tweede optie, dan worden ziekenhuizen alleen nog maar meer onbestuurbaar. Tenzij de zorgverzekeraars doen wat van hen verwacht wordt en hun regisseursrol krachtig ter hand nemen. In dat laatste geval wil ik misschien ook wel een paar aandelen.
2 reacties
De Mayo Clinic en Cleveland Clinic bewijzen dat het wel kan dus als we gewoon met 1 ziekenhuis beginnen en zien hoe het gaat. Als de zorgverzekeraars de voordelen zien aan de resultaten zullen zij ook dit aanmoedigen bij hun andere ‘klanten’. Misschien is dit de impuls die de kleine ziekenhuizen nodig hebben om hun bestaanrecht te behouden.
Petra
30 juli 2012 / 10:47Medisch specialisten aandeelhouders maken van een ziekenhuis is een heel slecht idee. Vooral het motief dat ze dan effectiever gaan werken omdat hen dat meer geldelijk voordeel oplevert is stuitend. Dat zou betekenen dat een medisch specialist beter gaat werken als hij meer geld in het vooruitzicht heeft. Daarmee degradeer je de medisch specialist tot een money driven professional. Mij lijkt dat ronduit beledigend voor de medische beroepsgroep. Waar in het bedrijfsleven en de semi-overheid al lang is gebleken dat dit soort motieven leidt tor perversiteit moeten we dat in de zorgsector zeker gaan introduceren.
Maar het huidige model, een ziekenhuisbestuur naast een machtige medische staf werkt ook niet. Frank geeft het zelf al aan. De gemiddelde doorlooptijd van een bestuurder is kort, niet voor niets dat bij de aanstelling van een evertje er vaak al een vertrekregeling wordt opgenomen in het contract. Waar een bestuurder problemen krijgt met de medische staf, wat vaak gebeurt, vertrekt de bestuurder.
De enige ideale oplossing is er niet, zoals die er niet is voor zovele organisatie vraagstukken. Maar de meest voor de hand liggende oplossing is toe werken naar een organisatie met medisch specialisten in loondienst. Dat werkt ook goed in academische ziekenhuizen en in instellingen waar dat al zo is. Logisch, de medische professional heeft een zeer hoge professionele en morele standaard. Zij hebben het vak niet primair gekozen voor geld maar voor het leveren van een waardevolle bijdrage aan gezondheid en welbevinden.
Om dat te bereiken is er nog wel een weg te gaan. Zo is er het vraagstuk van de goodwill. Dat moet worden opgelost.
Henk Leenders
30 juli 2012 / 14:10