Interessant onderzoek van Maastricht UMC+ en LUMC: aan mensen die op de afdeling spoedeisende hulp van het ziekenhuis zijn binnengebracht vragen wat ze van thuismonitoring vinden. Ze niet opnemen dus, maar ze vanuit thuis in de gaten houden als dit een haalbare optie is.
De berichtgeving stelt heel nuchter ‘Dat scheelt weer een bed’ en dat is ook relevant natuurlijk, want een ziekenhuisbed is een duur bed. Bovendien hindert het bezet houden van een ziekenhuisbed zonder strikte noodzaak daartoe de doorstroming naar het vervolgtraject. Maar het financiële perspectief is niet het enige dat telt. Het gaat ook om wat de patiënt het liefst wil, en de zorg is er traditioneel niet per se goed in om dat als uitgangspunt in beslissingen te hanteren.
‘Interessant is dat de mening van patiënten én de artsen wordt gevraagd’
Het wachten is op de uitkomsten van het onderzoek, die in de zomer worden verwacht. Interessant aspect daarbij is dat niet alleen de patiënten maar ook de artsen naar hun mening wordt gevraagd. Dat maakt benieuwd naar de vraag of die twee meningen wel of niet een beetje overeenkomen.
Ondertussen is van een andere patiëntencategorie uit onderzoek al duidelijk geworden hoe waardevol zorg thuis voor patiënten kan zijn. Voor patiënten die chemotherapie of immuuntherapie moeten ondergaan, betekent dit een betere kwaliteit van leven en meer eigen regie. Voorwaar geen onbelangrijke zaken in een ziekteproces.
2 Reacties Reageer zelf
Wel van belang de keuze patient-centraal te maken. Risico-factor is, dat geld de drijvende besliskracht vormt (eerst ikke .. ).
Naar mijn idee zijn de keuze van de patiënt en de financiële overweging allebei belangrijk. Als behandeling thuis veilig kan, de omstandigheden daarvoor zijn geborgd en het is bovendien in financieel perspectief de betere keuze, dan kan ’thuis tenzij’ het logische uitgangspunt worden.