Op het ravijn af
Het is bijna een wat achteloos terzijde in het nieuwsbericht over medewerkers die de zorg verlaten, dit zinnetje: ‘Het verlaten van de sector komt overigens wel vaker voor binnen de branche sociaal werk en welzijn maatschappelijke dienstverlening, dan in andere branches van de zorg- en welzijnssector.’ Terwijl de essentie hiervan toch niemand kan ontgaan.
Het gaat hier om de twee branches die jarenlang veronachtzaamd zijn, maar die nu juist essentieel zijn om een succes te maken van de overheidsdoelstellingen die zijn vastgelegd in het Integraal Zorgakkoord, het Gezond en Actief Leven Akkoord en Wonen, Ondersteuning en Zorg voor Ouderen.
‘Veronachtzaamd, maar nu juist essentieel om een succes te maken van de overheidsdoelstellingen’
Het is dan ook te hopen dat de beslissing van de Vereniging Nederlandse Gemeenten om uit het IZA te stappen een wake-up call zal zijn voor minister Fleur Agema. De VNG is – terecht – van mening gemeenten ‘door de gemaakte keuzes in het regeerprogramma (…) onvoldoende in positie zijn om de beweging van zorg naar gezondheid te kunnen beïnvloeden’. Ze hebben nu al te maken met een disbalans in taken en middelen en dat wordt alleen maar erger als het kabinet de bezuinigingen in ‘het ravijnjaar 2026’ in stand houdt.
Het IZA heeft nog twee jaar te gaan. Wat aan het einde van die periode zal zijn bereikt als het kabinet niet nu een andere afslag neemt, is volkomen duidelijk.
