Open brief

De open brief aan de farmaceutische industrie van minister Bruno Bruins gisteren in de Volkskrant, lokt veel reacties uit. Gezondheidseconoom Xander Koolman haalde op Twitter fel uit door de argumenten en visie van de minister ‘bagger’ te noemen. Helaas was hij nog niet in staat om er meer duiding bij te bieden dan hij in een eerder video-interview voor Skipr al eens had gedaan, omdat hij niet wil vooruitlopen op de resultaten van onderzoek waarmee hij nog bezig is.

Uit de brief van Bruins spreekt een zekere hulpeloosheid. Hij doet een beroep op de farmaceutische industrie om haar maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en transparantie te bieden over hoe de prijzen – en vooral exorbitante prijsverhogingen – van geneesmiddelen tot stand komen. Maar hij koppelt er ook het dreigement aan de publiciteit te zoeken als een farmaceut bij zo’n prijsverhoging geen goed verhaal blijkt te hebben. De vraag is in hoeverre de farmaceutische industrie daarvan onder de indruk is. Janssen Benelux liet een kleine twee jaar geleden al weten geen probleem te hebben Nederland te verlaten “als dit zo doorgaat”. Het gaat dus door. En uit de brief van Bruins valt af te lezen dat we nog geen stap dichter bij een oplossing zijn.

Nederland slaat geen deuk in een pakje boter in deze discussie

De zinsnede waarin Bruins aangeeft samen te werken met andere landen op dit onderwerp, laat zien dat hij dit ook begrijpt. Nederland slaat geen deuk in een pakje boter in deze discussie. Ander gedrag van de farmaceutische industrie vraagt om een andere context, waarin ze dat gedrag kunnen vertonen op een manier die we als samenleving maatschappelijk acceptabel vinden, stelt Koolman in dat video-interview. Dat vraagt wel om een internationaal perspectief. Is de volgende stap een door ministers van volksgezondheid van een veel groter aantal landen ondertekende brief in The New York Times?