Openheid van zaken

Drie kwaliteitsregistraties van DICA (Dutch Institute for Clinical Auditing) gaan volledige openheid bieden over de kwaliteit van zorg: darmkanker, maagslokdarmkanker en borstkanker. En die uitkomsten zijn herleidbaar tot individuele ziekenhuizen. Het is terecht dat DICA-voorzitter Rob Tollenaar dit omschrijft als “een heel grote stap”, want sterfte- en complicatiecijfers op ziekenhuisniveau prijsgeven, betekent echt met de billen bloot gaan.

De eerste vraag die dit bericht bij velen uitlokt, is natuurlijk: hoe gaan de zorgverzekeraars hierop reageren? Die kunnen dat op twee manieren doen. Ze kunnen het meteen platslaan door in de contractering voor 2016 de aanbieders die ondergemiddeld presteren direct de wacht aan te zeggen. Of ze kunnen de aanbieders die aan de ondergrens zitten uitdagen om hun kwaliteitsniveau te verhogen.

Een manier waarop ze dit laatste kunnen doen, is door de ziekenhuizen met de beste scores een meerjarencontract te bieden, en met de onderpresteerders op basis van een jaarcontract concrete verbeterafspraken te maken. Laten zij aan het einde van dat jaar de samen afgesproken verbetering daadwerkelijk zien, dan komen ook zij in aanmerking voor een meerjarencontract. Ook met de aanbieders die nu al bovengemiddeld presteren, zullen de zorgverzekeraars verbeterafspraken maken, want meerjarencontracten mogen natuurlijk nooit vrijblijvend zijn.

Interessanter wordt dan de vraag hoe de zorgaanbieders gaan reageren op de stap die DICA zet. De best denkbare reactie is dat de onderpresteerders naar de telefoon grijpen om hun beter presterende collega’s te vragen: “Wat doe jij dat ik niet doe?” En dat die op hun beurt zeggen: “Kom maar kijken.”

Delen