Opvallend terughoudend
Het is een opvallende slotzin in het bericht op www.skipr.nl over het feit dat steeds meer geneesmiddelen niet meer verkrijgbaar zijn. Eerst zegt de KNMP-woordvoerder dat dit te maken heeft met het overheidsbeleid om de prijs van geneesmiddelen laag te houden en met de gematigde medicijnverstrekking in ons land. Maar vervolgens lezen we: “Een verklaring voor de sterke stijging van medicijntekorten kon de woordvoerder overigens niet geven.”
Vreemd, ik had juist verwacht dat de KNMP de berichtgeving met beide handen zou aangrijpen om zich af te zetten tegen het preferentiebeleid. “Deze situatie toont glashard aan dat voortzetting van dit beleid onwerkbaar is en patiëntenlevens in gevaar brengt”, iets in die trant dus. Maar blijkbaar niet. Ook in de eigen berichtgeving blijft de KNMP verrassend op de vlakte. Hier lezen we slechts dat het vooral door productieproblemen komt, en dat economische ontwikkelingen en een verhoogde vraag naar het product ook een rol spelen.
Waarom laat de KNMP deze kans liggen om de publieke opinie te beïnvloeden? Misschien moeten we het antwoord zoeken bij het Nederlands Huisartsen Genootschap. Voorzitter Rob Dijkstra stelt in het AD: “Als patiënten wisselen van geneesmiddelen, krijgen ze vaak een andere vorm, waardoor vergissingen kunnen optreden.” Die hoeven natuurlijk helemaal niet op te treden als de apotheker(sassistente) er gewoon goede uitleg bij geeft. En blijkbaar gebeurt dit ook, want die patiënten klagen niet. Wel aan de balie wellicht, maar niet en masse, niet georganiseerd. En dus niet op een niveau dat de overheid en zorgverzekeraars aan het denken zet. Ook dit laatste nieuwsfeit gaat de voortzetting van het preferentiebeleid dus niet in de problemen brengen.
1 reactie
Natuurlijk is er een verschil tussen de uitval of niet verkrijgbaarheid van geneesmiddelen op zichzelf en de stijging in aantal geneesmiddelen sinds 2004.
De KNMP is daarom doende een aantal extra onderzoekers en beleidsmedewerkers aan te trekken om dat verschil te verklaren.
Uit de losse pols schieten is er bij de KNMP niet bij.
Natuurlijk allemaal in overleg met de overige koepels in dit land. Het moet wel gezellig blijven in de Grote Koepel Achterkamer.
Alle vragen over preferentie beleid kunnen overigens gewoon worden gesteld aan de Voorzitter van de KNMP, dhr Rik van der Meer.
Of hij ze zal beantwoorden is nog maar de vraag. Hij heeft sinds zijn ontboezeming tijdens een nieuwjaarsreceptie ten overstaan van VWS, ZN en ZN-leden BoBo’s een rechtszaak aan de broek. Deze zaak is nog altijd onder de rechter. Inhoudelijk zal de voorzitter dan ook niet kunnen reageren en moeten volstaan in algemene termen: Ja er is preferentie beleid en neen, ik houdt mij daar niet aan en of dat mag is nu onder de Rechter en daar doe ik dus geen uitspraak over.
Over die rechtszaak is het heel stil. Te stil. Veel te stil.
Preferentie beleid is een wettelijk recht toegekend aan verzekeraars en is niet van gisteren; ook tijdens de Ziekenfondstijd konden ziekenfondsen preferentie beleid toepassen.
Waarom zij dat toen niet deden is goed voor een historisch onderzoek. Jammer dat het betreffende Kenniscentrum door de verzekeraars zelf is opgedoekt.
Recht of Schade? Ook al mocht deze onderzoeker lang niet alle archieven bekijken, maar dit proefschrift geeft een uitstekend beeld van de kijk op zorg in Nederland en de positie van private verzekeraars in dit land. Bij keuzevrijheid had de onderzoeker, Robert Vonk, alles mogen bekijken en beoordelen, bij keuzemogelijkheid kreeg hij een beperkt pakket informatie onder ogen en daar moest hij het mee doen. Zie het als preferentie beleid voor onderzoekers.
Wat is daar nu mis mee?
ANH Jansen
14 maart 2014 / 13:39