Oud beest, nieuw beest
Een mooie tweet van huisarts Jochen Cals: “De coronacrisis heeft ook voordelen: de paarse krokodillen zijn uitgestorven. “Komt in orde”, ‘Is al geregeld’, ‘Zullen we dat zo oplossen’. Het is een genot om te merken en (met iedereen) mee te werken.” Een soortgelijk bericht deelde huisarts Niels Rossen: “Ziekenhuizen compleet geherorganiseerd. Specialisten worden ANIOS. Verpleeghuizen in hotels. Richtlijnen in een week multidisciplinair klaar. Webinars te over. IC en farmacie landelijk gecoördineerd. Schoonmakers 24/7 erbij. Defensie. Huisartsen samen.”
Hier zien we de positieve kant van corona: regels, schotten en stellingen zijn ineens even helemaal niet meer belangrijk. Een enorm compliment aan iedereen die in en voor de zorg werkt. Als deze crisis voorbij is, gaan we zien of dit een blijvend effect heeft of dat iedereen zich weer terugtrekt tot binnen de grenzen van zijn eigen functieomschrijving.
De paarse krokodil lijkt dood, maar een nieuw beest ligt op de loer
Tegelijkertijd is er alle reden om ons zorgen te maken over al die zorgprofessionals die nu alles op alles zetten. Niet alleen omdat zij in de frontlinie risico lopen zelf besmet te raken met het coronavirus, maar ook vanwege hun emotionele belasting. Ze zien zwaar zieke en stervende mensen die geïsoleerd zijn van hun naasten. En ze ervaren thuis de sociale belasting van kinderen die niet naar school kunnen, ontspanningsroutes die zijn afgesloten en nieuws op radio, tv en social media dat maar over één ding gaat. Rossen tweette hierover: “Dat gaat een tweede ramp met psychologische en stressstoornissen geven. Kunnen we nog niet mee bezig zijn, maar wordt belangrijk.”
Collega-huisarts Rob Schonk reageerde dat het juist zaak is hiermee wel al nu bezig te zijn: “Dat gaat echt voorlopig niet weg. We kunnen niet pas achteraf debriefen en EMDR inzetten.” Hij heeft gelijk. De paarse krokodil lijkt dood, maar een nieuw beest ligt op de loer.
2 reacties
En dat gaat niet alleen over zorgmedewerkers. De hele samenleving loopt een ’trauma’ op door de maatregelen. Ik vind dat de nadruk in de media teveel ligt bij de professionele ‘zorghelden’ en dan met name die op de IC. Er zijn veel meer helden en uiteindelijk hoop ik dat wij elkaar als samenleving ‘helden’ kunnen noemen. Maar stop alsjeblieft met de nadruk op IC helden. Zij hebben elkaar als collega’s om te steunen. Maar al die mensen thuis met hun moeilijke kinderen, al die mantelzorgers…
Cora Postema
3 april 2020 / 11:59Helemaal met je eens Cora. Persoonlijk heb ik overigens niet zoveel met het woord helden. We zijn gewoon mensen. En we zijn nu allemaal mensen die zich door een zware periode heen moeten worstelen. Daarin heb ik bewondering voor iedereen die klaar staat voor een ander, op welk niveau dan ook. En compassie met iedereen die zich in deze situatie hulpeloos voelt.
Frank van Wijck
3 april 2020 / 12:17