Pad kwijt

Onlangs was ik bij mijn gynaecoloog met wie ik een beetje een bijzondere patiënt-arts relatie heb. Aangezien ik er al jaren kom en we beroepsmatig gezien gedeelde interesses hebben, wisselen we in de spreekkamer behalve de gebruikelijke arts-patiënt informatie, ook gedachten uit over bijvoorbeeld de organisatie van de gezondheidszorg. Moeiteloos switchen we van het ene onderwerp (mijn gezondheid) naar het andere (alles wat met werk te maken heeft) en weer terug. En geen van beiden voelt zich daar ongemakkelijk bij.

Deze keer bleken we het voorafgaande weekend een gezamenlijke ergernis te hebben gedeeld met betrekking tot een interview met de Amsterdamse verloskundige Beatrijs Smulders in Volkskrant Magazine. Toen duidelijk werd dat we dat interview allebei hadden gelezen, kwamen we tot dezelfde conclusie: ‘Die is het pad kwijtgeraakt’.

Het interview bracht de nekslag toe aan mijn respect voor deze verloskundige

Voordat nu alle verloskundigen in de gordijnen klimmen, hecht ik er waarde aan hier eerst te vermelden dat zowel de gynaecoloog als ondergetekende de verloskundige beroepsgroep én de natuurlijke (thuis)bevalling koesteren. Laat daar geen misverstand over bestaan. Waar wij echter allebei enorm aan bleven haken, was de vijandige toon van Smulders richting de gynaecologen én haar opvatting over pijnbestrijding. Laatstgenoemde opvatting komt er in het kort op neer dat lijden loutert. Pijnbestrijding zou barende vrouwen allerlei positiefs ontnemen en dient dus eigenlijk tegen vrijwel elke prijs te worden vermeden.

Ik volg Smulders al sinds ze in de jaren tachtig van de vorige eeuw een prachtig geboortecentrum in Amsterdam neerzette en ik was lange tijd fan van haar. Wat ik echter nooit kon waarderen, was dat ze zo stellig haar opvattingen op vrijwel alle zwangeren van toepassing maakte. Daarmee gaf ze de groep die niet natuurlijk (en thuis) kon of wilde bevallen toch altijd een beetje het gevoel dat ze iets niet goed deed. Het interview in Volkskrant Magazine, compleet met vijandigheid richting de gynaecologen en de scherpe stellingname tegen pijnbestrijding, heeft de nekslag toegebracht aan mijn respect voor deze verloskundige. Inmiddels vind ik dat ze haar beroepsgroep en de verloskunde geen dienst meer bewijst. Lijden loutert namelijk heel vaak níet en gynaecologen zijn níet de vijand van verloskundigen.