Pas op de plaats

De V&VN heeft wel de tijd genomen om te onderkennen dat er vanuit haar achterban onvoldoende draagvlak is voor de overgangsregeling voor verpleegkundigen voor de Wet BIG II. Dit terwijl het protest hiertegen al heel snel op gang kwam en in no time een forse stem kreeg. Gelukkig is minister Bruno Bruins zo verstandig geweest om direct op de pas op de plaats van V&VN te reageren, door te stellen dat hij het wetsvoorstel pas aan de Tweede Kamer wil aanbieden als er voldoende draagvlak voor is.

Het woord draagvlak valt ook in de brief van Sonja Kersten, directeur van V&VN. Het feit dat op social media ook op die brief met cynisme wordt gereageerd, maakt duidelijk dat dit er vooralsnog bepaald niet is. De een noemt de brief ‘een trieste vertoning’, de ander spreekt van ‘damage control’. De vakbonden, die in eerste instantie positief waren over de overgangsregeling, zeggen geschrokken te zijn van de kritiek van hun achterban.

De gang van zaken werpt de vraag op in hoeverre de verpleegkundigen zich vertegenwoordigd voelen door de V&VN en door de bonden. Er zal heel wat moeten gebeuren om het vertrouwen te herstellen. Bij het getal van 50.000 handtekeningen die het actiecomité ‘Wet BIG II in de overgang’ zegt te hebben opgehaald, zijn kanttekeningen te plaatsen – woordvoerder Niels Jacobs is hier zelf ook eerlijk over – maar dat het aantal verpleegkundigen dat zich tégen het wetsvoorstel uitspreekt heel groot is, is overduidelijk. En het laatste wat de zorg kan gebruiken, zijn verpleegkundigen die en masse stellen geen vertrouwen meer te hebben in de toekomst van hun vak.