Pogingen
Fleur Agema kan blijkbaar als minister toch nog niet helemaal de opvattingen loslaten die ze als Kamerlid had. Hoewel ze aan de ene kant benadrukt dat zij “niet gaat over wat een ziekenhuis aanbiedt”, wil ze toch nog een ultieme poging wagen om te kijken of Heerlen een volwaardig ziekenhuis kan blijven.
Ze wil nogmaals het gesprek aangaan om zeker te weten dat alle mogelijkheden zijn verkend. Maar ze zal zelf toch ook wel weten dat ze in dit ‘ultieme’ gesprek geen nieuwe argumenten tot haar beschikking heeft die een andere wending kunnen geven aan het voorgenomen besluit om een deel van de zorg van Zuyderland te concentreren op de locatie Sittard-Geleen. Zeker niet meer sinds de medisch specialisten van Zuyderland een petitie aan de leden van de Tweede Kamer hebben overhandigd waarmee ze laten weten de raad van bestuur te steunen in het besluit de SEH op locatie Heerlen per 2030 af te schalen.
‘Geen nieuwe argumenten voor een andere wending’
Op een ander dossier laat Agema juist zien wel realiteitszin te hebben. Waar een van haar voorgangers, Edith Schippers, bot ving in een poging de medisch specialisten in loondienst te krijgen, zegt Agema nu de specialisten hiertoe voorlopig niet te gaan verplichten. Opvallend genoeg reageert coalitiegenoot VVD direct met de nadrukkelijke boodschap dat ze dit zo snel mogelijk wél moet doen. Misschien kan Schippers de partij nog even bijpraten over wat daarbij dan zoal komt kijken, en wat zo’n poging oplevert.
2 reacties
Zou een dienstverband werkelijk een kentering in de zorgvraag teweeg brengen? “Nut, noodzaak en doelmatigheid” werd nooit aan inkomen of vrijwilligerswerk verbonden.
Mij lijkt het dat die zorgvraag zélf het kernpunt is en dat we daarmee onszelf in de ogen moeten zien.
Alle aandacht, opwinding, betrokkenheid en zorgen zijn nu gericht op Zuyderland (hoe lang al?) zonder dat ik nog maar één calculatie over de verbeterde of verslechterde prestaties heb gezien die een gedeeltelijke verplaatsing of sluiting tot gevolg zullen hebben.
De gezondheidsachterstand in die regio heeft meer sociaal-maatschappelijke en historisch-economische factoren van doen, meer dan de functie en inzet van een tweede lijn zou kunnen verklaren.
Afsluitend: een geplaatste ingezonden brief vandaag in de Limburger wijst ons fijntjes en terecht op de rolverwarring die bestuurders zichzelf om politieke (!) reden willen aanmeten.
De tijd van het “de Wever ziekenhuis” ligt al heel lang en definitief achter ons.
Pieter Wijnheijmer
27 september 2024 / 23:32De gezondheidsachterstand in de regio los je inderdaad niet op met tweedelijns gezondheidszorg. De bijdrage van zorg aan goede gezondheid is überhaupt heel beperkt. Op dat gebied worden dan ook, met actieve betrokkenheid van CZ, heel andere stappen gezet.
Frank van Wijck
29 september 2024 / 09:50