Posters en billboards

Volgens NVZ is het aan de politiek om de hoge prijzen van geneesmiddelen een halt toe te roepen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.

En het voorstel om de ziekenhuizen te ontlasten door een apart kader voor dure geneesmiddelen in het leven te roepen is ook een beetje gemakkelijk.

Er bestaat immers zoiets als een hoofdlijnenakkoord voor de medisch-specialistische zorg. Bij het ondertekenen daarvan wisten de ziekenhuizen dat het niet de bedoeling was vervolgens met ‘ja maar’-argumenten daarin deuken proberen te slaan.

NVZ vindt dat het belangrijk is dat innovatieve geneesmiddelen beschikbaar komen, maar stelt dat het financiële kader daarvoor dan wel toereikend moet zijn. In die woorden na de komma zit het probleem.

Professionals in alle andere disciplines van de zorg vinden namelijk zonder uitzondering dat voor de zorg die zij bieden de financiële kaders óók toereikend moeten zijn.

‘De zorg is niet onbegrensd’

Ze zeggen er – nu met de kabinetsformatie heel opportuun – ook allemaal bij dat dit op het ogenblik niet het geval is en dat er dus geld bij moet.

Het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid Kiezen voor houdbare zorg is slechts een van de vele rapporten die duidelijk maken dat dit niet houdbaar is.

Het FD onderstreept die boodschap deze week nog even nadrukkelijk. Het drukt ons met de neus op de feiten door de stelling neer te leggen die niemand wil horen: ‘De zorg is niet onbegrensd’. De aanvulling ‘..ook al denken we allemaal graag van wel’ had niet misstaan.

Maar zolang die niet op posters en billboards in het hele land staat, kunnen we allemaal blijven doen alsof er geen probleem is.