Rapporten vullen geen gaatjes
Wie zei het hierna volgende, waar en wanneer? “Ik kom soms ouderen tegen met een gebit dat er tiptop uitziet, maar veel vaker zie ik ruïnes van tanden die al lang verwijderd hadden moeten zijn. (…) In de twee verpleeghuizen waar ik actief ben is het gelukt om voor weinig geld goede voorzieningen neer te zetten. Toch gebeurt dit in veel verpleeghuizen niet. Ze hebben er blijkbaar geen interesse in, of vinden de mondzorg van hun cliënten niet zo belangrijk. (…) De komst van de Richtlijn mondzorg verpleeghuizen heeft nagenoeg niets veranderd.”
Het was de Amsterdamse tandarts Michael Parunovac die dit zei. In januari 2009 in het tandartsenvakblad Dentz. Hij vertelde er ook bij dat het probleem niet begint in het verpleeghuis, maar dat het gebit zo rond iemands 65ste levensjaar op orde moet zijn, voordat andere problemen die met de voortschrijdende ouderdom samenhangen de aandacht voor het gebit op de achtergrond kunnen stellen. Want als dit eenmaal gebeurt, is het feitelijk al te laat. Dan liggen veel verdergaande problemen op de loer zoals een verstoorde maag/darmfunctie, chronisch mondpijn, of een geur uit de mond die ervoor zorgt dat de kleinkinderen helemaal geen zin meer hebben om bij opa of oma op bezoek te gaan.
Allemaal al lang bekend en opgetekend dus. En heus niet door Parunovac alleen. Ook hoogleraren als Cees de Baat (geriatrische tandheelkunde) en Rob Schaub (tandheelkundige zorgverlening) hebben er de aandacht op gevestigd. Kortom, goed dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg ook weer eens bij het onderwerp stilstaat. Maar om nou te doen alsof het nieuws is…
2 reacties
Nieuws is het inderdaad niet. Hoewel…. raar toch dat al lang bekend is dat slechte mondzorg grote problemen kan geven, maar dat er nog steeds vrij weinig aan wordt gedaan (paar verpleeghuizen uitgezonderd)? Zeker ook een probleem bij ouderen met dementie die het niet meer kunnen aangeven. Terwijl het relatief simpel is op te lossen.
Betty v Wijngaarden
11 november 2014 / 10:03Je hebt gelijk Betty, maar het erover hebben is helaas iets anders dan het oplossen. Hetzelfde probleem geldt trouwens in de GGz en de gehandicaptenzorg. En Jan Willem Vaartjes van de ANT wijst er terecht op dat het in de thuiszorg niet veel anders zal zijn.
Frank van Wijck
11 november 2014 / 10:25