Realiteitszin

Fleur Agema ziet het beperken van de bureaucratie in de zorg als haar voornaamste ambitie als minister van VWS. Een ‘heilig doel’ noemt ze het zelfs. Een onbedoeld ironische woordkeuze als je bedenkt dat dit doel de ‘heilige graal’ wordt genoemd in een eerder artikel dat duidelijk maakt dat eerdere kabinetten al sinds 2010 precies hetzelfde nastreefden.

Een van de andere doelen die ze tot een speerpunt in haar beleid wil maken, is het behoud van streekziekenhuizen. In welke mate precies zegt ze er niet bij en dat is verstandig. In politieke discussies over dit onderwerp wordt aan die wens nogal eens ‘… als volwaardig ziekenhuis’ toegevoegd. Ook met een SEH en acute verloskunde dus.

De huidige opgaven zijn ‘enorm’

In de ziekenhuizen die deze functies bieden lukt het nu in een aantal gevallen niet om aan alle kwaliteitseisen te voldoen. Dit heeft vooral te maken met personeelstekort en dat is een probleem dat de komende jaren niet gaat worden opgelost. Demissionair minister Pia Dijkstra had gelijk toen ze enige tijd geleden zei: “Niet alle zorg kan overal”.

Naast de minister krijgen we twee staatssecretarissen op VWS. In zijn streven om te zorgen voor goede jeugdzorg zegt Vincent Karremans niets over preventie. Dat is waarschijnlijk verstandig. Voor langdurige en maatschappelijke zorg treedt Vicky Maeijer aan. Zij zegt te beseffen dat de huidige opgaven “enorm” zijn. Dat getuigt van realiteitszin.