The return of Postbus 51

We hebben natuurlijk decennialang in een maatschappij geleefd waarin alles voor ons werd voorgekauwd. Een Postbus 51 maatschappij waarin animatiefiguurtje Gopie (in 1968) ons uitlegde dat we in de natuur geen lawaai mochten maken omdat we dan de vogels niet meer hoorden. Of waarin mr J.P. van Franeker (in 1973) ons aanraadde om toch vooral goed de toelichting te lezen bij het aangiftebiljet inkomstenbelasting. Wrang was het filmpje waarin Pim Jacobs ons vertelde dat we moesten sparen voor ons pensioen (“Dat moet u doen, dat is beter voor later”), omdat hij in 1996 op slechts 61-jarige leeftijd overleed. Maar juist heel leuk was het filmpje uit 1994 over de voorzieningen voor ouderen en gehandicapten. Het feit dat die toen eenvoudiger werden, laat zien hoezeer de tijden veranderd zijn. Van eenvoud is nu geen sprake meer, en Postbus 51 werd op 2 juli 2012 ten grave gedragen.

Maar volgens de sociale wijkteams in Groningen, opererend onder de naam WIJ Groningen, leeft het nog. WIJ Groningen komt op haar site met een aantal tips die ons vooral de knullige kant van Postbus 51 in al haar oude glorie laten herleven. “Misschien kunt u kijken welke winkels dichterbij zijn. Dan hoeft u niet zo ver.” (Een eyeopener voor iedereen die slecht ter been is). “Hebt u nog spaargeld of beleggingen? Dan kunt u dit geld gebruiken om uw schulden af te lossen.”’ (Natuurlijk, mensen met schulden hebben altijd nog wel ergens wat vergeten aandelen liggen.)

Als dit het beste is wat wijkteams te bieden hebben, hou ik mijn hart vast voor wat ons als maatschappij over – jawel – 51 dagen te wachten staat.

Delen